دیوان انوری ؛ دو جلدی

دیوان انوری 

نویسنده: اوحد الدین محمد بن محمد انوری
باهتمام: محمدتقی مدرس رضوی
ناشر: علمی و فرهنگی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1688
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ : 3

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه بیرونی جلد دوم لکه مختصری دارد 

مروری بر کتاب 

شامل قصیده ها ٫ غزل ها ٫ قطعه ها و رباعی ها

انوری استاد قصیده سرای شعر پارسی و آراسته به هنرهای خوش‌نویسی و موسیقی بوده‌است. او از دانش‌های ریاضیات، فلسفه و موسیقی بهره‌ور و در اخترشناسی به زبان خود مرجع بوده‌است. وجود گواه‌ها و نشانه‌هایی در شعر انوری سخن از آگاهی او از موسیقی دارد و همین امر برخی از پژوهندگان را برانگیخته تا او را موسیقی‌دانی تحصیل کرده بدانند.

اوحد الدین محمد بن محمد انوری قصیده سرای مشهور قرن ششم است. از سال تولد و وفات او اطلاعات درستی در دست نیست. وی در درگاه سلطان سنجر سلجوقی مقامی ویژه داشت ولی در آخر عمر به زهد و عزلت روی آورد. به علوم و فنون زمان تسلط داشت و در نجوم سرآمد بود. در ابتدا خاوری تخلص می¬کرد. دیوان او شامل غزل، قصیده، قطعه 15000 بیت است. اشعار فکاهی و هزل وی در قالب قطعه آمده است. وی در اشعارش از زبان محاوره استفاده می کرده و به دلیل سادگی و بی پیرایگی طرزی جدید در سرودن را ابداع کرد. بشارت الاشارات، عیون الحکمة و کتاب تهافت از آثار اوست. 

تا دل مسکین من در کار توست 
آرزوی جان من دیدار توست
جان و دل در کار تو کردم فدا
کار من این بود دیگر کار توست
ای دیر بدست آمده بس زود برفتی 
آتش زدی اندر من و چون دود برفتی
چون آرزوی تنگ دلان دیر رسیدی
چون دوستی سنگ دلان زود برفتی
در همه عالم وفاداری کجاست 
غم به خروار است غمخواری کجاست
در دل چندان که گنجد در ضمیر
حاصل است از عشق دلدار ی کجاست