دیوان اشعار رودکی

نویسنده: ابوعبدالله جعفربن محمد رودکی - نادر کریمیان سردشتی
ناشر: کارآفرینان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 250
اندازه کتاب: وزیری سلفون قابدار - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 1
 

مروری بر کتاب

چاپ نفیس - مصور ، مقدمه: استاد جلال الدین کزازی،تذهیب : استادمحمدباقر آقامیری،خطاط : استاد خسرو روشن

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درُشتی‌های او
زیرپایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا، شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
میر ماه ست و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی

رودکی در بسیاری از موارد از اولین‌ها در ادبیات پارسی است. او آثار بسیاری را خلق نمود که متأسفانه جز پاره‌ای از آنها بدستمان نرسیده‌است.

شمس قیس رازی در کتاب المعجم فی معاییر اشعار عجم خود رودکی را آفریننده رباعی دانسته و آغاز شاعری رودکی را از آنجا می‌داند که وی صدای شادی کودکی که درحال گردو بازی کردن بود را می‌شنود که از فرط شادی بابت هنر بازی خود زبان شاعری وی گشوده شده و با کلامی آهنگین می‌گوید:

«غلتان غلتان همی رود تا بن گو».. دولتشاه سمرقندی (قرن نهم) در تذکرهمعروف خود آن کودک را پسر یعقوب لیث سر سلسله صفاریان می‌داند. و شاعر با شنیدن آهنگ این کلام تحت تاثیر قرار گرفته و به خانه می‌رود و بر همان وزن به شاعری می‌پردازد و از آنجا که اشعارش در دوبیت بودند به رباعی معروف می‌شوند. به هر حال او را مبتکر قالب رباعی دانسته‌اند.