دیدگاه مارکس پیرامون دولت و دموکراسی در دوران گذار

دیدگاه مارکس پیرامون دولت و دموکراسی در دوران گذار

نویسنده: ماکسیمیلیان روبل , هال دریپر , مونتی جانسون , محمت توناک 
مترجم: حسن آزاد ,سارا روستائی , آزاده ریاحی ,مهدی محس ‌زاده ,مصطفی هاشمی
ناشر: کلاغ
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 242
اندازه كتاب: رقعی - سال انتشار: 1398 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب 

مفهوم "دیکتاتوری پرولتاریا" در شمار اصطلاحاتی است که مستلزم بازبینی مجدد و مراجعه ی خلاقانه به مارکس است تا بتوان چارچوب مفهومی جدیدی بر خلاف تفسیرهای کژدیسانه از آن ارائه کرد . متاسفانه این اصطلاح بیشتر به علت عدم آشنایی کافی با افکار مارکس پیرامون دموکراسی و دولت برای جامعه پساسرمایه داری ، و به میزان کمتر به سبب تغییر در معنای واژه ی دیکتاتوری به ویژه از نیمه ی دوم قرن نوزدهم به بعد ،همواره در میان مارکسیست ها و غیرمارکسیست ها دچار سوءتعبیر شده است . 

دیکتاتوری پرولتاریا حکومت دورهٔ انتقالی بین جامعهٔ سرمایه‌داری و جامعهٔ کمونیستی است. دوره‌ای که به روایت مارکس «در آن دولت نمی‌تواند چیزی جز دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا باشد.» منظور از این اصطلاح تمرکز قدرت در دست پرولتاریا و حمایت بی چون و چرا از طبقات پایین، کارگران و کشاورزان است.

در عین حال که از خرده زمین‌دارانی که روی زمین خود کار می‌کنند (و استثمارکننده یا اجاره دهنده نیستند) نیز حمایت شود. این معنا، جز معنای غالبی است که از کلمه «دیکتاتوری» برداشت می‌شود. محمدرضا نیکفر فیلسوف سیاسی معتقد است که معنی دیکتاتوری پرولتاریا در ادبیات مارکس، به هژمونی طبقه کارگر دلالت دارد و نه مفهوم دیکتاتوری در ادبیات سیاسی امروزی. مارکس و همچنین لنین، دولت کمون پاریس را اولین دیکتاتوری پرولتاریای جهان می‌دانند.