دیدار ؛ دفتر شعر

دیدار

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه جلد رویی و صفحه اول کتاب رد زردی مختصری دارد ، مزین به نوشته و امضای نویسنده
 

مروری بر کتاب 

دفتر شعر

غلامحسین جواهری «وجدی»، از شعرای خوب دوران اولیه فعالیت دستگاه رادیو بوده است، آثاری بدیع و دل ‏انگیز از وی به‏ جای مانده و نیز گاه‏گاه ترانه ‏هایی بر روی آهنگهای رادیو گذارده که چند نمونه آن در این مجموعه به چاپ رسیده است. جواهری وجدی، در سال ۱۳۰۳ خورشیدی دیده به جهان باز کرد و از سال ۱۳۱۸ همکاری خود را با آهنگسازان رادیو شروع و ادامه داد، از نکات برجسته و قابل ذکر درباره این شاعر و ترانه‏ سرا بدیه ه‏گویی وی می‏باشد.

وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامه تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزی روی آورد سپس به تدریس پرداخت. او با نام مستعار «خروس بی‌محل» با روزنامه فکاهی «توفیق» همکاری می‌کرد. اشعار طنز و انتقادی او که از ملاحت و شیرینی بیان خاصی برخوردار است، به زودی زبانزد خاص و عام شد و نقش ایشان را در این سبک از شاعری مشخص می‏ کند.

نمونه ‏های زیادی از این بابت وجود دارد که جای بحث آن در این مختصر نیست، مشغله دیگر، ترانه ‏سازی ‏های او است، ترانه‏ هایی که قبلا آهنگ آن‏ها آماده بود، یا بعضی از آهنگسازان مثل شادروان: مهدی خالدی، نصراللَّه زرین ‏پنجه و هنرمندان بزرگ و خوبی چون: اسداللَّه ملک، فرهنگ شریف، انوشیروان روحانی و جواد لشگری بر روی آن‏ها آهنگ گذارده ‏اند که در زمان خود تا حدی موفق بوده ‏اند.

گر به چشمت آن مه نامهربان زیبا نبود
بود او زیبا ولى عشق تو پا برجا نبود

آن لب شیرین پر از شوق تمنا بود لیک 
آرزوهاى تو شورانگیز و بى ‌پروا نبود

نرگس مردم فریبش بود لبریز از هوس 
لیک در تو آن همه سرمستى و غوغا نبود

چون نسیم صبحدم بگذشت او دامن‌كشان 
گلشن شوق تو را حالِ شكفتن‌ها نبود

آرى آرى باده از ما مست شد نى ما از او 
چونكه عشق و شور و مستى در مى و مینا نبود

این جواب آن غزل (وجدى) كه ورزی گفته است
«آمد اما در نگاهش آن نوازش‌ها نبود»

***

ما هستى عشقیم و فنا را نشناسیم 
خو كرده به دردیم و دوا را نشناسیم

عمر ابدى یافته‌ایم از مدد عشق 
خضریم ولى آب بقا را نشناسیم

هركس به درى جبههٔ تسلیم نهادست 
ما جز در تسلیم و رضا را نشناسیم

بى‌پرده فتادیم در آغوش تو اى گل!
چون شبنم پاكیم و حیا را نشناسیم

(وجدى) بگذر از خود و از دعوى باطل 
تا هیچ كسی غیر خدا را نشناسیم