- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 174327 - 99/2
- وزن: 0.40kg
دیالکتیک هگل
نویسنده: هانس گئورگ گادامر
مترجم: پگاه مصلح
ناشر: علمی و فرهنگی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 200
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1394 - دوره چاپ: 1
مروری بر کتاب
مجموعه مقالات
نویسنده مقاله های این کتاب را پس از سی سال پژوهش درباره دیالکتیک هگل نگاشته است.شناخت عمیق زبان و فلسفه یونان باستان و تسلط او بر زبان آلمانی و پیشینه فکری آن از امتیازهای وی در تفسیر آثار هگل است.اهمیتی که گادامر به ریشه های یونانی دیالکتیک هگل داده،نسبت به کسانی که منشا این دیالکتیک را فقط در بستر تاریخی دوران مدرن و فیلسوفانی چون کانت میجستند،آشکارا وی را به درکی بهتر رهنمون شده است.
در این چند مقاله مولفه های اصلی هرمنوتیک گادامر را میشود مشاهده کرد.او فرآیند تفسیر را از آنچه در متن پرسش پذیر است آغاز میکند و میکوشد در گفت و گو با کتن پاسخ آن پرسش ها را بیابد.در کل این مقاله ها را میشود نمونه های خوبی از روش گادامر دانست،که در سال های 1961 تا 1973 در زمان بلوغ آرای روش شناختی او و پس از نگارش برجسته ترین اثرش حقیقت و روش به اهالی اندیشه عرضه شده اند.
روش و منش اندیشیدن «دیالکتیکی» که از پنج قرن ق. م. در یونان باستان (نزد هراکلیت) و در ایران کهن (نزد زروانیست ها، زرتشت و سپس مولانا) و در چین قدیم (نزد لائوتسه) آغاز گردیده است و به نحو «ایده آلیستی و مفهومی» از افلاطون تا هگل، و به گونه ی «ماتریالیستی» از دموکریت تامارکس ادامه یافته است، دارای ژرفا و گستردگی ای است که همواره به اشکال مختلف در علوم (به خصوص انسانی) ادامه و کاربرد یافته است!
اصل اساسی دیالکتیک پذیرش «وحدت اضداد و تکوین صیرورت روابط متضاد، متقابل، متعاکس، متعامل و متحرک» میان تمام ارتباطات مادی و معنوی در تاریخ جهان و جهان تاریخ (عالم و آدم) است! نگارنده در اثر حاضر به شرح سیر و مسیر طولانی این دیالکتیک نزد مبرّزترین متفکران، یعنی هگل، و بیان جایگاه تاریخی دیالکتیک او در دوران جدید پرداخته است!
نگارنده از دکترای خود در آلمان (راجع به دیالکتیک اکهارت، مولانا و هایدگر) تا هم اکنون (به خصوص در مجلدات شرح «جامعه شناسی های شناخت» گوناگون چاپ «نشرقطره»)، یعنی مدت چهل و هشت سال، به اعمال روش و منش دیالکتیک دست یازیده است! شارح این کلام امیدوار است توضیحات مجلد حاضر نیز نزد «اهل دانش و فضل در نظر آید و قبول افتد. »