دکامرون ؛ متن کامل

دکامرون

نويسنده: ژان بوکاچیو
مترجم: محمد قاضی
ناشر: مازيار
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 888
اندازه كتاب: رقعی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1393 - دوره چاپ: 2

کیفیت : نو ؛ روکش کتاب خاک گرفتگی دارد

مروری بر کتاب 

کتاب دکامرون (‏Il Decamerone ‎‏) که لغتی یونانی و به معنای ده روز است، از مهمترین نوشته های ‏بوکاچیو بشمار میرود، که در سال ۱۳۴۸ م نوشتنش آغاز و پنج سال بعد به اتمام میرسد.‏اصل این کتاب مجموعه ای شامل يكصد داستان جالب در یک قالب و اثر تمثیلی قرون وسطایی است که بیشتر به خاطر داستانهای هرزه عشقی در تمامی انواع ممکن شهوانی و غم انگیز آن شناخته شده است.

موضوعات دیگر مانند شوخی و بذله گویی، جوکهای عملی و تشویق (به زندگیم) دنیوی از دیگر اجزای ساختاری آن میباشند. فرای سرگرمی و شهرت ادبی، دکامرون یک سند مهم تاریخی از زندگی در قرن چهاردهم بوده و نویسندگان بعدی مانند جفری چاوسر را مورد تآثیر قرار داده است.

هفت زن و سه مرد نجیب زاده ‏ثروتمند و محتاط برای فرار از طاعونی که در شهر فلورانس شیوع یافته، به ییلاقی خارج از شهر پناه ‏میبرند. در آنجا هریک از آنها ده داستان در طول ده روز تعریف میکند و هر راوی در پایان هر روز داستان ‏خود را با یک شعر به انتها میرساند که این اشعار نشان دهنده، قدرت شاعری بسیار زیبای بوکاچیو است.

در ‏انتهای يكصد داستان این دوستان به خانه های خود بازمیگردند.‏ ‏ دکامرون اولین و بهترین اثر نثر دوران رنسانس بشمار میآید. داستانهای آن به لحاظ محتوا و تنوع قابل توجه ‏است که بوکاچیو در جمع آوری آنها از منابع زیادی فرانسوی، یونانی و نقل قولهای شفاهی عوام استفاده کرده ‏است.‏نویسندگان بسیاری مانند شکسپیر و سروانتس و... از کتاب دکامرون تاثیر گرفته اند و این تاپیر را در آثار ‏خود منعکس کرده اند.‏

بوکاچیو در نوشته هایش از جمله سه کتاب، از عشق فراوانش به ماریا یاد کرده است. وی همچنین زندگی ‏نامه دانته همراه با تفسیر کمدی الهی و همچنین آثار تحقیقی و علمی دیگر و همچنین اشعاری به زبان ‏لاتین را نیز به رشته تحریر در آورده است.‏ كتابي كه در دست داريد ترجمه هشتا و هفت داستان از اصل كتاب مي باشد.

بوگاچیو خودش ذکر میکند که نامهایی که به این ده شخصیت داده است در حقیقت نامهای مستعار انتخاب شده‌ای هستند که "مناسب کیفیتهای هر کدام آنها میباشد." نامهای ایتالیایی هفت زن بترتیبی که در داستان آمده‌اند (به احتمال زیاد بر اساس اهمیت) عبارتند از: پام پی نیا، فیا مت تا، فی لو منا، امی لیا، لاو رت تا، نی فی له، و ا لیسا. مردان به ترتیب عبارتند از: پن فی لو، فیلوس تراتو، و دیو نه اٌ. بوگاچیو با تلفیق و پیوند تجربیات جنسی با طبیعت به طبیعی بودن سکس تآکید کرد. بوگاچیو با طبیعی نشان دادن سکس و با تنیدن آنها به گونه ای که او انجام میدهد، برای همیشه آنرا در جهان طبیعت قرار میدهد.