دویدن تا ته بودن

نویسنده: پگاه مصلح
ناشر: ققنوس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 167
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1398 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

یاد من باشد تنها هستم. این عبارت منحصربه فرد از خیره کننده ترین سروده ها درباره « تنها بودن » در شعر سرزمین ماست. ساده به نظر می رسد، چنان که گویی در رویارویی با آن خود را لمیده در قایقی شناور بر دریایی آرام، زیر آسمانی صاف، تن داده به آفتاب ولرم میانه پاییز به دور از هر تلاطم و هیاهو می بینیم. اما با درنگ بر آن، رود خروشانی که قایق را به این دریا رسانده و خود در ژرفایش آرام گرفته است باز به جوشش درمی آید و همه ناآرامی ها و تکاپوهای گذشته آن زنده می شود؛ بدان گونه که زمزمه ترانه ای خاطره سرگذشتی ملتهب را زنده می کند؛ و از این قرار، یا از این بی قراری، ناگهان خود را بر امواج پرسش در پیچ و تاب می یابیم....

برای شناخت درست پویایی اندیشه ی سهراب سپهری باید از آن دریافت تکراری و تقلیدی فراتر رفت که بودیسم یا نوعی از عرفان را همچون قالب و ابزاری برای توضیح سراسر اندیشه ورزی ها و سروده های او به کار می گیرد. نوشته های پرشماری که، با آن نگاه کلیشه ای، از هنگام ظهور سهراب در پهنه ی شعر و ادب درباره ی او منتشر شده اند اکنون همچون شاخ و برگ درختی تناور چنان بر خوانش اشعار او سایه افکنده اند که دیدن گسست ها و جهش های سرنوشت ساز تفکر سهراب بسیار دشوار شده است.

هنگام آن فرا رسیده است که نگاه تازه تر و دقیق تری به شعر و زندگی او، به عبارت های درخشان سروده ها و تجربه ی زیسته اش بیفکنیم. شاید برای فهم بهتر سهراب، دیگر نه پی آواز حقیقت، که همچون خود او و همراهش باید دوید تا ته بودن.