کمتر کسی پیدا میشه که خاطره اولین روز مدرسه رو دقیقا به خاطر بیاره.
ولی برای من اونقدر غم انگیز بود که هیچ وقت فراموشش نمی کنم.
نه مادری همراهم بود و نه پدری.
یادم نمیاد که تا اونروز کسی رو به نام پدر یا مادر در آغوش گرفته باشم.
تنها کسی که بجای مادربزرگ قبولش کرده بودم و اونروز هم منو به مدرسه آورده بود، پیرزنی بود به نام شمسی خانوم بود که خانوم بزرگ صداش می کردم...

رمان دنیا به جز افسانه نیست، داستان زندگی پرفراز و نشیب دختری به نام بدری است که بعد از گذراندن دوران کودکی پر از رنج و تنهایی، به آغوش پرمهر خانواده برمی‌گردد. اما در جوانی و هنگام تشکیل زندگی مشترک با بهزاد مورد خیانت خواهر خود، «مهناز» قرار می‌گیرد. بهزاد نیز به دلیل شرمندگی در شریک بودن خیانت، بدری را ترک می‌کند و به آمریکا می‌رود.

بدری که از موضوع خیانت خواهر و ماجراهای اتفاق‌ افتاده اطلاع ندارد، زندگی پر از ابهام و سوالات بی‌جواب برای ترک شدن توسط بهزاد را ادامه می‌دهد. اما سرانجام در میانسالی بهزاد به ایران بازمی‌گردد و پرده از واقعیت تلخ خیانت خواهر او برمی‌دارد و از بدری می‌خواهد که زندگی جدیدی را شروع کنند. اما بدری حاضر به زندگی با بهزاد نمی‌شود، زیرا زندگی کردن با بهزاد، برایش یادآوری خیانت خواهر و رنج و تنهایی خود است.

دردا در این زندان دل جز درد و غم همخانه نیست
دل کنده ام از زندگی دنیا بجز افسانه نیست
هرگز ندیدم چهره ای کو را نپوشاند نقاب
آخر کسی را همچو دل یکرنگ و بس دیوانه نیست
در کوره راه زندگی چون بی هدف گمگشته ام
دیگر در این شهر جفا همراه من جانانه نیست
عمری فریب روزگار ما را به غمخواری کشید
کین خنجر ازخودخورده ام زخمی چنین رندانه نیست
یارب مدد کن طاقتی تا در پناهش سر کنم
در کوره راه زندگی با من بجز بیگانه نیست