- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 184013 - 110/3
- وزن: 0.60kg
دستورنامه
نویسنده: محمدجواد مشکور
ناشر: شرق
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 384
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1368 - دوره چاپ: 13
کمیاب - کیفیت : درحد نو - نو
مروری بر کتاب
در صرف و نحو زبان پارسی
توصیف و بررسی فعل مرکب، بخش گستردهای از پژوهشهای زبانپژوهان (دستورنویسان و زبانشناسان) را دربرگرفته است؛ ولی گویا همچنان این موضوع در ابهام است. بهنظر میرسد یکی از عوامل این ابهام، روش بهکاررفته در پژوهشهاست. ازاینرو زمینۀ اصلی این بررسی توصیفی-تحلیلی، آسیبهای پدیدآمده در روش پژوهش دربارۀ فعل مرکب است که در پنج بخش «تعریف، اصطلاحات، مثالها، ملاکها و دلایل» از کتب دستور زبان پژوهیدنی است. البته در این نوشتار، فقط نتایج بررسی دو بخش نخست بیان شده است.
ازجملۀ آسیبها در بخش اصطلاحات، «بیتوجهی به کاربرد متداول» و «عدم نظاممندی اصطلاحات» است که نشاندهندۀ آسانگیری زبانپژوهان در روش ارائه نتایج است. در بخش تعریف، آسیبهایی مانند «عدم جامعیت و مانعیت»، «تناقض تعاریف با مثالها»، «ابهام و بیتوجهی به نظام مفاهیم دستور زبان» دیده میشود. بهنظر این آسیبها پیامدی از ناشناختهبودن فعل مرکب در نزد زبانپژوهان است که خود، از نارسایی روش آنان در دو مرحلۀ «گردآوری» و «دستهبندی» مایه گرفته است.
محمدجواد مشکور در سال ۱۲۹۷ در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسهٔ دارالفنون گذراند. سپس وارد دانشسرای عالی و دانشکده معقول و منقول شد و در سال ۱۳۱۸ موفق به اخذ درجهٔ لیسانس در ادبیات فارسی و ادبیات عرب شد. مدتی به تدریس در دبیرستانها پرداخت و چند سالی به خدمت در وزارت دارایی مشغول شد.
محمدجواد مشکور چندی نیز نزد داییهای خود شریعت سنگلجی و محمدمهدی سنگلجی به تحصیل علم پرداخت. همچنین به تحصیل و تحقیق در زبانهای باستانی پرداخت وی از سال ۱۳۲۷ تا سال ۱۳۳۸ به تدریس تاریخ ایران قدیم و زبان پهلوی در دانشگاه تبریز مشغول بود. در سال ۱۳۳۲ به پاریس عزیمت کرد و در سال ۱۳۳۶ به اخذ درجهٔ دکتری در تاریخ اسلام نایل آمد.
مدت شش سال سردبیر مجلهٔ عربیزبان الاخاء در تهران بود. در سال ۱۳۴۴ به خدمت تماموقت دانشسرای عالی درآمد و در کنار آن در دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی و دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران نیز به تدریس مشغول بود. در سال ۱۳۵۳ به عنوان رایزن فرهنگی ایران عازم سوریه شد و در ضمن به تدریس تاریخ فرق اسلامی به خصوص فرقههای شیعه در دانشگاه دمشق پرداخت.
دکتر مشکور در مهر سال ۱۳۵۸ پس از قریب چهل سال خدمت دانشگاهی بازنشسته شد ولی همچنان به کار تدریس و تحقیق مشغول بود. دکتر محمدجواد مشکور در فروردین ۱۳۷۴ در تهران درگذشت.