ماركسيسم (Marxism) مكتبي سياسي و اجتماعي است كه تحت تأثير انديشه‌هاي كارل ماركس، فيلسوف و انقلابي آلماني در اواخر قرن نوزدهم پيدا شد. فردريش انگلس نيز از شكل‌دهندگان مهم به انديشه ماركسيسم بوده‌است و ماركسيست‌ها با اصول كلي انديشه او نيز موافق هستند.

...در آغاز انقلاب سوسياليستي را از نظر ماركسيسم ( كه مالكيت جامعه بر وسائل توليد است ) معني كرده سپس نظريات ماركس را كه از پيدايش انقلاب در جوامع سخن گفته بيان مي كند بدين صورت كه وي معتقد است انقلاب با تغيير توليد در جامعه بوجود مي آيد و هيچ ارتباطي به اراده مردم ندارد ، و تا زماني كه توليد آن مراحل تكاملي خودرا طي نكند ايجاد انقلاب امكان ندارد ...

مائوتسه دون مي گويد: «از ما سوال مي كنند: اكنون كه اكثريت مردم كشور ما ماركسيسم را به مثابه افكار هدايت كننده پذيرفته اند آيا باز مي توان آن را مورد انعقاد قرار داد؟ البته كه مي توان ماركسيسم يك حقيقت علمي است و از هيچ انتقادي وحشت ندارد. اگر ماركسيسم از انعقاد وحشت مي داشت و اگر با انتقاد مغلوب مي شد ديگر به هيچ دردي نمي خورد. مگر نه اين است كه ايده آليست ها هر روز و به طرق گوناگون ماركسيسم را به باد انتقاد مي گيرند؟ ... ماركسيست ها نبايد از انتقاد هيچكسي ترس و وحشت داشته باشند. به عكس ماركسيست ها بايد خود را در آتش انتقاد و در طوفان مبارزه آبديده كنند، رشد و تكامل دهند و مواضع نويني را تسخير نمايند.»