درباره تئاتر

درباره تئاتر

نویسنده: برتولت برشت
مترجم: فرامرز بهزاد
ناشر: خوارزمی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 525
اندازه کتاب: رقعی گالینگور روکشدار  - سال انتشار: 1378 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب 

کتاب حاظر ترجمه ایست از ترجمه انگلیسی کتاب ِDialog aus dem Messingkauf که خود مقاله ایست از کتاب عظیم Schriften zum Theater (نوشته هایی درباره تاتر) اثر برتولت برشت. برتولت برشت یکی از برجسته ترین نمایشنامه نویسان و تئوریسین های آلمان است که تاثیر بسزایی در تئاتر قرن بیستم دارد.شهرت این نمایشنامه نویس پس از سالهای ۱۹۲۷ آغاز شد؛ زمانی که بحران های اقتصادی جهانی آغاز شده بود و درگیری های سیاسی و جنبش های کارگری در تمامی دنیا به ویژه آلمان، رو به رشد نهاده بود.

برشت که بدون اغراق می توان از او در کنار آنتونن آرتو، تادئوش کانتور و پیتر بروک، به عنوان مهم ترین و تاثیرگزارترین نمایشنامه نویس، کارگردان و نظریه پرداز تئاتر قرن بیستم نام برد، در سال های حیاتش علاوه بر نوشتن و به صحنه بردن ده ها نمایشنامه، صدها مقاله و یادداشت نیز به رشته ی تحریر درآورد که خواندن تک تک آن ها برای هر هنرجو و علاقه مند جدی تئاتر، بازیگری، کارگردانی و نقد، لازم است.

کتاب «درباره ی تئاتر» به دلیل ترجمه ی دقیق و گزینش اصولی 131 متن از میان صدها مقاله و یادداشت، بهترین کتابی ست که می توان برای شناخت هرچه کامل تر نظریه های «برتولت برشت» به آن رجوع کرد. «درباره ی تئاتر» نظرگاه برشت را درباره ی بسیاری از حوزه های کاری تئاتر، از جمله، نمایش نامه نویسی، کارگردانی، بازیگری، موسیقی در تئاتر، طراحی صحنه، فلسفه، جامعه شناسی و سیاست در تئاتر، انواع تئاتر و ... روشن کرده و به شناخت بهتر و دقق تر بخش بزرگی از ایده های او که تا پیش از این خوانده یا شنیده شده بود، کمک شایانی می کند.

در این زمان بود که برشت به جنبش زحتمکشان انقلابی پیوست و به زندگی و خانواده اشرافی خویش پشت کرد و شروع به نگارش نمایشنامه هایی نمود که از اندیشه و هدف خاص او برمی آمدند.در این زمان است که او تجربه نگارش نمایشنامه هایی مثل «بعل» را کنار می گذارد و با ایدئولوژی مارکسیسم آشنا می شود.

در نتیجه این گرایش عمیق او سعی می کند برای استفاده مفید از تئاتر، به این هنر جنبه آموزشی بدهد، بنابراین به دنبال ایجاد تکنیکی برای خلق آثار دراماتیک با هدف آموزش، ناتورالیسم حاکم بر صحنه آن روزگار را که با سیستم بازیگری استانیسلاوسکی شکل گرفته بود، رد می کند...

 برتولت برشت را بیشتر به عنوان برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویس تئاتر روایی (که نقطه مقابل تئاتر دراماتیک است)، و به‌خاطر نمایشنامه‌های مشهورش می‌شناسند. اما برتولت برشت علاوه بر این که نمایشنامه‌نویسی موفّق و کارگردانی بزرگ بود، شاعری خوش‌قریحه نیز بود و شعرها، ترانه‌ها و تصنیف‌های پرمعنا و دل‌انگیز بسیاری سرود.وی همچنین با ابداع سبک فاصله گذاری در تئاتر، انقلابی بزرگ را در زمینه هنرهای نمایشی به پا کرد.

برشت و فاصله گذاری[ویرایش] عدم ارتباط حسی بین مخاطب و اثر و جایگزینی رابطه ی فکری و عقلانی (از طریق بیگانهسازی) و همچنین روایت داستان به جای وقوع داستان و قطع کردن نمایش در جاهایی که امکان رابطه و پیوند حسی نمایشنامه و مخاطب وجود دارد از مشخصات این ساختمان نمایشی است . در این روش سعی نویسنده، کارگردان و بازیگر روایت کردن درام بجای تجسم کردن آن برای تماشاچی است. گاهی در فارسی به آن تئاتر حماسی میگویند که ترجمه دقیقی نیست. تئاتر روایی برتولت برشت با استفاده از یک راوی در بطن نمایشنامه و متن های توصیفی خارج از دیالوگ و نیز چکیده ای از وقایع هر صحنه در آغاز پرده که با هدف زدودن هیجان در نزد تماشاگر صورت می گیرد، در صدد برانگیختن قوة تفکر تماشاگر است و او را به تقابل با آن چه که بر روی صحنه، نما یش داده میشود، وامیدارد.

موضوعات نمایشنامه های برشت برگرفته از واقعیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حاکم اند. برشت تماشاگر خود را وارد دنیای تماشاگر حقیقی می کند و به چالش با آن فرا میخواند. نمایشنامه های برشت با آن چه که بر روی صحنه نمایش داده می شود و به گونه ای بیانگر و انعکاس شر ایط واقعی حاکم در جامعه است، موافق نیست، بنابر این با ید روند نما یشنامه تحرک لازم را در وی برای مقابله با شرایط اجتماعی حاکم ایجاد کند. هدف برشت [ نشان دادن یک رفتار اجتماع ی خاص، در یک محیط اجتماعی خاص است که با ید از دید تماشاگر به صورت انتقادی مورد توجه قرار گیرد.

برشت خود میگوید: متن باید طنزآلود باشد...وظیفه طنز طرح و توصیف اخلاقیات است.متن نباید احساسی یا اخلاقی باشد بلکه بایداخلاقیات و احساسات را نشان دهد.