در محاصره

نویسنده: آلبر کامو
مترجم: محمدعلی سپانلو
ناشر: د. منصور
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 90
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1342 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب

بازی در سه قسمت

موضوع نمایشنامه پیدایش بیماری طاعون در کادیکس، یکی از شهرهای اسپانیا است، در حقیقت طاعون و فرمانروایی آن بر شهر به‌جای حکومت پیشین و وضع شرایط و وضعیت‌های جدید، استعاره‌ای بیش نیست و اشاره‌ی نویسنده به جنگ داخلی اسپانیا و چیره‌شدن فرانکو و ارتشی‌ها بر کشور، سرنگونی حکومت قانونی جمهوری که با رأی اکثریت مردم جای نظام پادشاهی را گرفته بود و آخرسر برقراری حکومت فاشیستی و سرکوب‌گر فرانکو و یارانش است که سال‌ها طول کشید و به بهای جان صدها هزارنفر از میهن‌پرستان اسپانیایی و افرادی از ملیت‌های دیگر که برای بقای حکومت جمهوری از جان‌شان گذشتند تمام شد.

...من فقط دژخیمان را تحقیر می کنم، هرچه کوشش کنی ، بالاخره باز این مردم از تو قوی تر و ارزنده ترند ، اگر آن ها روزی مرتکب قتل شوند، اعتراف دارند که در زندگی یک لحظه دچار جنون شده اند ، ولی تو کشتارهای دسته جمعی خود را با استناد به قانون و منطق توجیه می کنی، سرهای افکنده آنها رامسخره مکن ، چه اینک قرن هاست که ستاره های دنباله دار وحشت و بیم از بالای سرآن ها می گذرد ، به قیافه های وحشت زده آن ها مخند، چه اینک قرن هاست که مرگ تارهای عشق آن ها را از هم می گسلد.

بزرگ ترین جنایتی که ممکن است مرتکب شوندهمیشه قابل بخشیدن است . اما من هیچ گذشت و بخششی برای جنایاتی که دیگران علیه آنها مرتکب شده اند و تو برای تکامل این جنایات ، به فکر قانونی کردن آن ها در نظم کثیف خود افتاده ای ، نمی بینم ( طاعون به طرف او جلو می رود ) من چشم بر هم نخواهم گذاشت ...

آلبر کامو روزگاری یکی از محبوب‌ترین نویسندگان بیگانه در میان کتابخوان‌های کشور ما به شمار می‌آمد ، و امروز شاید وقتش باشد که به همان مرتبه پیشین برگردد. رمز جذابیت او در این جا و در تمام جهان بیش از همه چیز در این بود که آزاد از هر رنگ تعلق و از هر جناح فکری ، و بدون پیروی از مرشدهای سیاسی ، یک تنه در پرتو روشنایی‌های وجدانش ، در جامعه تیره و بر آشفته معاصر راه سپرد ، و بی اعتنا به بسیاری مصلحت‌ها ، از ارزش‌های متحصل و تثبیت شده بشری دفاع کرد.

هنگامی که بدین مرام ، موفقیت‌هایی را که در عمری کوتاه به دست آورد (از جمله دریافت جایزه نوبل سال ۱۹۵۷) و نیز معصومیت زندگی شخصی او را بیفزاییم درخواهیم یافت که چرا چهره کامو این چنین برای وجدان‌های آگاه و آزاد که به کسی و جایی بدهکار نیستند فراموش نشدنی مانده است.

این نویسنده این اثر را در نقد به‌جامعه‌ای توتالیتاریزم نوشت که تجمع قدرت در اختیار تنها یک گروه و سیاست است. او در دیباچه‌ای که برای ترجمه‌ی انگلیسی این اثر نوشته است از شباهت خودش به نوشته‌های این اثر سخن گفته است.