در جستجوی زبان نو

در جستجوی زبان نو

نویسنده: رویین پاکباز
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 619
اندازه کتاب: رحلی گالینگور (بدون روکش) - سال انتشار: 1369 - دوره چاپ: 1

کیفیت : نو ؛ نوشته تقدیمی دارد

مروری بر کتاب

مصور تعدادی رنگی

تحلیلی از سیر تحول هنر نقاشی در عصر جدید

در کتاب «در جستجوی زبان نو» کوشیده شده روند شکل گیری زبان نقاشی نوین در متن تحولات فرهنگی و اجتماعی عصر جدید نشان داده شود. نگارنده بر آن بوده است که ارتباط این جنبه ها، و نقش موثر عوامل عینی و ذهنی را در پیدایی سبک های جدید نقاشی توضیح دهد...

چنین به نظر می رسد که دانش هنرهای تجسمی به رغم گسترش نسبی این هنرها هنوز در جامعه ما از وسعت و عمق لازم برخوردار نیست. تاثیر منفی این کاستی را در عرصه های مختلف نقد هنری از تحلیل و نقد تا فعالیت های خلاقه می توان ملاحظه کرد. خصوصا در آنجا که هنرمند یا منتقد و یا تماشاگر به هنر نوین می پردازد، اهمیت توسعه و تعمیق شناخت هنری آشکارتر می شود. زیرا در این مورد روشی معین در «دیدن»، و مساله زبانی جدید پیش می آید که دست کم دانشی مناسب را در زمینه های تاریخی، زیبایی شناسی، و فنی می طلبد. انگیزه تدوین کتاب حاضر از همین نیاز برآمده است.

«در جستجوی زبان نو» در پی جوابی به این پرسش است که چرا دانش هنرهای تجسمی در جامعه ما از وسعت و عمق لازم برخوردار نیست. کوشش نویسنده فرهیخته این اثر بر آن بوده تا تحول هنر نقاشی در دوره ای معین و با توجه به مسائل هنری، اجتماعی و تاریخی را بازنموده، ارتباط این جنبه ها و نقش موثر عوامل عینی و ذهنی در پیدایی سبک های جدید نقاشی را توضیح دهد.

رویین پاکباز، مورخ هنر، مدرس، منتقد و نقاش برجسته معاصر است. او از آغاز دهه 1350 تدریس تاریخ هنر را در دانشکده هنرهاى زیبا آغاز کرد و از بنیانگذاران تدریس این رشته در ایران بود. پاکباز از آن زمان تاکنون بى ‏وقفه به تدریس تاریخ هنر، تألیف و ترجمه کتب بنیادى و پژوهش و تاریخ‏نگارى در باب هنر ایران پرداخته است. آثار تالیفى او در زمره کتب درسى و مرجع رشته هنر می باشند که “در جستجوی زبان نو” با زیرعنوان “تحلیلی بر سیر تحول هنر نقاشی در عصر جدید” از آن جمله است .

جکسون پولاک (28 ژانویه 1912 – 11 اوت 1956)

این طرح جلد، یکی از نقاشی های جکسون پولاک – نقاش آمریکایی و از پیش‌گامان جنبش هیجان‌نمایی انتزاعی – است. این سبک آمیزه‌ای از هیجان اکسپرسیونیستی، نگاره‌های ساده بدوی (نقاشی شنی سرخپوستی و باغ‌های ذن) و تجربه‌ای از نظم در غالب بی نظمی می باشد. هنرمندان این سبک بیش از آنکه در سبک باهم شباهت داشته باشند، در نگرش و دیدگاه دارای وجه اشتراکند؛ همه می‌خواهند قیود و تکنیک‌های سنتی و دستوری را زیر پا گذاشته و ضوابط دیرینه زیبایی شناختی را لغو اعلام کنند، که نمونه بارز آن نقاشی‌های جکسون پولاک است.

موندریان و کاندینسکی به فلسفه های خاور زمین گرایش داشتند، عرفان شرقی موندریان در پس نظمی استوار و معقول نهفته بود، و پیوند کاندینسکی با تفکر شرقی در یگانگی مرموز رنگ ها و شکل ها جستجو می شد که به زعم او همان حقیقت هستی عالم بی نهایت بزرگ کهکشان ها ست. در این دو نقاش باز شاهد همان تقابل احساس و عقل هستیم که قبلا در دلاکروا و انگر و سپس در ون گوک و سزان دیدیم...