در تربیت

نویسنده: برتراند راسل
مترجم: عباس شوقی
ناشر: عطائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 300
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1347 - دوره چاپ: 4

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

به خصوص در دوره اول کودکی

با اطفال یا حتی کوچکترین آنان مانند شخصی که بزودی مقام خود را در دنیا احراز خواهد کرد با احترام و توجه رفتار کنید. آینده او را فدای آسایش فعلی خود نسازید همچنین او را فدای این نکنید که موضوع شعف و شادمانی خارج از اندازه شما باشد...

برتراند راسل مسلما در فرآیندی که فرد در مسیر تربیت طی می کند ، مقدمات ورود او به اجتماع فراهم می شود. نحوه تربیت فرد نقش مهمی در بنا و پویایی یا نابودی جامعه خواهد داشت. به عبارت دیگر ، نوع تربیت افراد تضمین یا عدم تضمین بقای جامعه بشری را رقم خواهد زد. از همین روست که راسل تربیت را کلید جامعه و جهان نو می داند.

از نگاه راسل وضعیت جهان امروز به دلیل یکه تازی کاروان علم و عقب ماندن قافله خرد از این کاروان چندان رضایت بخش نیست. به همین دلیل ، به نسبت افزایش مهارت و چیره دستی با کاهش خرد مواجه هستیم.ترسیم وضعیت حاضر نشان می دهد که هرچند پیشرفت علم به ظاهر در ابعاد مختلف تاثیر ملموس و مهمی داشته است ، ولی با مهیاکردن وسایل کشتار و نابودی دسته جمعی ، بقای نوع بشر را به خطر انداخته است.رقابت میان کشورها و کاربرد تسلیحات ، تمدن چندین هزارساله بشری را بر لبه پرتگاه نیستی قرار داده است و اضطرابی عظیم بر وجود انسان ها مسلط کرده است اما آنچه راسل به آن معتقد است ، نیاز نوع بشر در عصر حاضر به مشارکت به جای رقابت است.

هرچند حذف کامل رقابت به عنوان فعالیت طبیعی انسان مقصود راسل نیست ، زیرا توقف رقابت بدون تخریب فردیت به دشواری امکان پذیر است.در تعلیم و تربیت دولتی هیچ انسانی تعلیم نمی بیند، مگر این که موافق اصول جزمی ای باشد که از سوی دولت ، حاکم بر جامعه شده است.هر چند تربیت دولتی معایب بسیاری دارد اما گریزی از آن نیست. در نتیجه با اصلاح معایب آن می توان از زیانهای آن کاست.

در این راستا، راسل معتقد است که هدف دولت در تعلیم و تربیت باید ایجاد همبستگی اجتماعی باشد امری که فقدان آن منجر به آنارشیسم و جنگ داخلی می شود.به عبارت دیگر آن اقدامات دولتها که از طریق تربیت برای مقابله با بی نظمی های داخلی انجام می شود قابل تقدیر و تایید است اما هنگامی که این اقدامات به بی نظمی های بین المللی منجر شود، نامطلوب است.

از نگاه راسل یکی از اهداف مهم تربیت ، تربیت شهروندان آزاد جهان است که این امر مستلزم استقرار یک حکومت جهانی است اما آنچه مانع تحقق چنین حکومتی می شود، احساسات حاد ملیت پرستانه ای است که در اعماق تاریخ ریشه دارد. از سوی دیگر ، رمز بقای جامعه علمی که راسل به دنبال تحقق آن است تشکیل حکومت جهانی است.