در آغوش نور

در آغوش نور 

نویسنده: بتی جین ایدی
مترجم: فریده مهدوی دامغانی
ناشر: تیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 165
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1379 - دوره چاپ: 12

مروری بر کتاب

تجربیات نزدیک به مرگ؛ برخلاف تصورات غلط مردم؛ به دلیل فقدان اکسیژن در مغز پدید نمی آید .حتی به وسیله استعمال داروهای شیمایی یا مواد مخدر و یا هرگونه فشارهای روانی ناشی از ترس از مردن نیز ایجاد نمی شود. تقریبا نزدیک به بیست سال است که در این زمینه؛ تحقیقاتی گسترده و شدید پیش برده شده است و سرانجام تمام دانشمندان و محققان به این نتیحه رسیدند که این تجربیات؛ هیچ چیز مگر مرحله ای طبیعی و معمولی در این انتقال نهایی به شمار نمی رود.

بسیار از ادیان الهی و به تبع آن‌ها تفکرات عرفانی اعتقاد مشابهی درباره‌ی زندگی بشر پس از مرگ دارند. این اعتقاد بر اساس در نظر گرفتن روح به عنوان سرچشمه‌ی اصلی حیات شکل گرفته است. به عبارت دیگر بشر همانطور که زندگی خود را پس از دمیده شدن روح در کالبد فیزیکی خود آغاز می‌کند در زمان مرگ نیز با خروج روح از بدن وارد مرحله‌ی دیگری از حیات ابدی و روحانی خود خواهد شد. بتی جین ایدی در کتاب در آغوش نور به بررسی و روایت تجربه‌های نزدیک به مرگ می‌پردازد. تجربه‌هایی که از خلال آن‌ها راویان همگی اشاره به جدا شدن روح از بدن و یا نظاره‌ی جسم فیزیک خود از بیرون و حرکت به سمت نور داشته‌اند.

هر روحی، قابلیت این را دارد که سرشار از عشق و انرژی و شور و اشتیاق و بهجت ابدی باشد. در آغاز، هر انسانی از مقداری نور الهی و حقیقت ناب، در وجود خویش بهره‌مند می‌گردد و به راستی که مجاز است آن‌ها را تا سر حد ممکن پرورش دهد و شکوفا سازد. ما نمی‌توانیم میزان این دو چیز را اندازه‌گیری کنیم. فقط خداوند رب العالمین است که از قلب و روح هر انسان با خبر و آگاه است و تنها اوست که می‌تواند همه چیز و همه کس را به درستی و به طور کامل و بی‌نقص قضاوت کند. او به خوبی از روح هر یک از ما آگاهی و شناخت دارد. حال آن‌که ما انسان‌ها، به صورت موقت و گذار می‌توانیم از قدرت‌ها و نقاط ضعف دیگران اطلاع حاصل کنیم. در واقع دقیقا به خاطر محدودیت‌هایمان، به ندرت می‌توانیم به قلب یک انسان، به درستی نظر بیفکنیم.

در آن لحظه می‌فهیدم که هر کاری که برای ابراز عشق و محبت می‌کنیم، حائز اهمیت است: مانند لبخندی گرم و مطبوع، جمله‌ای محبت آمیز، فداکاری کوچک و ناچیزی که صرفا برای خود ما، دارای معنای معنوی است. در واقع، از طریق این کارها و چنین اعمالی است که رشد پیدا می‌کنیم و به سوی تکامل معنوی خود پیش می‌رویم. تمام انسان‌های روی زمین، دوست داشتنی نیستند. اما هنگامی که با شخصی رویارو می‌شویم که به سختی می‌توانیم به او علاقه‌مند شویم، اغلب به این دلیل است که چنین اشخاصی، ما را به یاد صفت مخصوص یا چیزی در وجودمان می‌اندازند که از حضور آن، به هیچ عنوان خرسند و راضی نمی‌باشیم.

فهرست

شب نخست
تاریکی شب...
روز دوم
مرگ من
تونل سیاه
قوانین موجود در عالم هستی
مراحل شفا و اصل مردن
کارگاه‌های بافندگی و کتاب‌خانه
باغ بهشت
دنیاهای بیشمار
مرد بیخانمان
قدرت دعا
شورای مردانه بهشتی
وداع
بهبودی‌ام