داستان پسرم ؛ متن کامل

داستان پسرم

نویسنده: نادین گوردیمر
مترجم: شیریندخت دقیقیان
ناشر: روشنگران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 340
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1373 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب

سیاه پوستان به فشرده شدن به یکدیگر عادت داشتند. در صف‌های اتوبوس، در صف‌های گرفتن اجازه‌ی کار، دریافت مزد، گرفتن همه‌ی کاغذهای مهر خورده‌ای که به آن‌ها اجازه‌ی زندگی کردن و سوار شدن در قطارها و اتوبوس‌هایی را می‌داد که برای عبور از ولد درون آن‌ها تنگ یک‌دیگر می‌ایستادند.آنان که اعضای خانواده‌ی خود را در تنها یک اتاق جای می‌دهند، نمی‌توانند مانند بقیه سفیدپوستان فاصله و فضایی بین خود حفظ کنند.

آن‌ها که پوستی با رنگ متفاوت با سیاه پوستان دارند در همه‌ی موارد فاصله‌ای میان یک‌دیگر ایجاد می‌کنند.ولی اینک در قبرستان، سرنشینان مینی‌بوس‌ها نیز از داشتن فاصله‌ای که معمولا از روی غریزه حفظ می‌کنند، محروم بودند و با مردمان شهریک سیاه‌پوستان، یک تن واحد، عظیم و برانگیخته را تشکیل داده بودند…

داستان این کتاب در همان فضای سیاه تبعیض آفریقای جنوبی می‌گذرد اما بیش از تمرکز بر این موضوع، نوعی بی‌خبری و خودشیفتگی را روایت می‌کند. پسر نوجوان یکی از مهم‌ترین رهبران مبارزاتی ناخواسته متوجه خیانت پدرش به همسر و خانواده می‌شود اما به جای افشاگری در پرده‌پوشی و پنهان‌کاری شریک او می‌شود، اوج داستان زمانی است که پدر دلیل خیانت خود را همسو و همراه بودن معشوقه‌اش با اندیشه‌ها و فعالیت‌های سیاسی خود بیان می‌کند، بدون این که تلاشی برای شناخت همسر خود کرده باشد.

نثر و زبان گوردیمر در این اثر منطقی، سرد و غیر عاطفی به نظر می‌آید و در بعضی قسمت‌ها آمیخته به جملاتی برگرفته از شکسپیر و اساطیر یونان باستان است. او در این اثر به گفته خودش، حسادت‌ها، ستیزها و کشاکش‌های کسانی را توصیف کرده که اگرچه مبارز علیه تبعیض شناخته می‌شوند اما خود در زندگیشان عاری از اقدام به آن نیستند. آنها مصداق کسانی هستند که هنگام راه رفتن سر به سوی آسمان می‌گیرند و از دیدن گودال جلوی پای خود ناتوانند....

نادین گوردیمر در خانواده‌ای سفیدپوست متولد شده بود و از کودکی، نظام آپارتاید و تبعیضی که سیاه پوستان متحمل می‌شدند را به چشم خود می‌دید. تبعیضی که حقوق بیش از ۲۸ میلیون نفر را فدای تنها ۵ میلیون نفر می‌کرد. گوردیمر در دوران دانشجویی و در چنین جوّ تبعیض‌آمیزی، دوستان «سیاه» بسیاری پیدا کرد. آلبرت لوتولی از رهبران کنگرهٔ ملی افریقا و نلسون ماندلا رئیس جمهور افریقای جنوبی که در سال ۱۹۹۰ پس از بیست و شش سال اسارت از زندان آزاد شد، از جملهٔ دوستان او بودند. نادین خیلی زود در مبارزه علیه تبعیض نژادی مصمم شد و چهل سال از زندگی‌اش را صرف این کار نمود.

رمان «داستان پسرم» آخرین اثر نادین گوردیمر است که بعد از ده رمان و هفت مجموعه داستان منتشر شده. با آنکه سیاست زمینهٔ اصلی آثار گوردیمر است، اما ذهن خلاق و چندبُعدی، تسلطش بر هنر نویسندگی و نظریه‌های ادبی قرن حاضر مانع از آن است که بتوان داستان‌ها و رمان‌های او را آثاری سیاسی و با مبلّغ اصولی جزمی و فرقه‌گرایانه ارزیابی کرد؛ انسان موضوع اصلی آثار او است.