وقتی از پشت یک پنجره به دنیا نگاه می کنیم، همه چیز انقدر غیر واقعی است که دلمان می خواهد با یک خرده سنگ، شیشه را بشکنیم. با شکستن شیشه، باد و بوران می زند به صورتمان این یعنی همه چیز آنقدر واقعی است که دلمان می خواهد دوباره خرده شیشه ها را به هم بچسبانیم و دنیا را از پشت همان شیشه نگاه کنیم اما بعضی از این خرده شیشه ها گم می شوند و هیچ چیز به عقب برنمی گردد.

بخش اول(لوح فشرده) داستان هایی برعکس، همان خرده شیشه هایی است که در بخش دوم (کتاب) دلمان می خواهد به هم بچسبانیم و این لوح مانند جنینی در پشت جلد کتاب دور خودش می چرخد تا به دست یکی از مخاطبان به دنیای بیرون کشیده شود و آنگاه گریه سر می دهد که من هستم. خرده داستان هایی که امکانات کتاب برای نوشته شدنشان کافی نبود، به صورت ابر رسانه ای در قالب سی و دو حرف الفبا، با سه نظام ارتباطی متفاوت زبانی (لیلا صادقی)، تصویری (جاوید رمضانی) و موسیقیایی ( داریوش تقی پور: اوستا) به روایت یک موضوع محوری درباره زن ها و مردهای اسطوره ای و امروزی می پردازد.

هر حرف الفبا به مثابه یک داستان مستقل، از خرده داستان هایی تشکیل شده که به واسطه لینک هایی به خرده داستان هایی دیگر متصل می شود، بطوریکه خواننده نه تنها در خوانش متن، موسیقی و عکس ازادی عمل دارد، بلکه به صورت فیزیکی و فشار دادن لینک ها، ادامه داستان را انتخاب می کند و به فعالیت خوانداری می پردازد.

تبر دستش گرفته بود و قطع می کرد، چهارچوب در را.
تبر دستش گرفته بود و قطع می کرد، قاب پنجره را.
کلنگ دستش گرفته بود و به درد می آورد، کمر کلنگی دیوار را.
آن یکی طی می کشید قدم هایی که طی کرده بودند سنگفرش را.

آن یکی شیشه ها را برق می انداخت و کس دیگری برای مهمان ها کله پاچه بار می گذاشت و دیگری پای گلدان های دم در آب می ریخت و بساط فور و قلیان می چید.

برچسب ها: کتاب داستان هایی برعکس