خوشه های آرزو

نویسنده: علم ناز حسن زاده
ناشر: البرز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 662
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

می گویند عشق همه چیز است نه یک چیز.
عشق معنی ندارد، تعریف دارد.
عشق را نمی توان توصیف کرد، باید آن را تجربه کرد.
می گویند عشق بیداری است نه خواب.
عشق را در آتش، جویبار و در بالهای گشاده قاصدک، روی بال پروانه و رقص شاپرک جستجو کرد و در فرود نرم شاپرک روی گلبرگها دید.

میگویند شانزده سالگی شیرین و فراموش نشدنی است. دوره رسیدن میوه قلب و بهترین زمان برای شکوفا شدن احساس جوانی. تمام زیباییها در آن سن به اوج خود میرسند. زیبایی صورت مانند برگ گل ترد و شاداب باز میشود. احساس قلبی جوان مثل امواج ظریف رادار زیرزمینی حساس میشود و کوچکترین اشاره و ریزترین موجهای شناور در هوا را میگیرد. شنوایی دل آدم در آن سن و سال هرچقدر که باز باشد گوش عقل کر می شود و چشم عقل نمی بیند. هرچه هست شور احساس است و ذوق آرزو.

شانزده سال بیشتر نداشت. عسل دختر تازه رسیده شادابی بود با تمام ویژگیهای جوان شانزده ساله، اما مثل دخترهای عاشق پیشه، مملو از روح مجذوب کننده عشق نبود. او اهل این حرفها نبود و خودش را به کناری کشیده و شاهد عشق و عاشقی دوستان هم کلاسیاش بود. راز دل آنان را که سفره دلشان را پیش او باز میکردند با گوشهای کنجکاوش میشنید و بیهوده سعی میکرد آنها را بفهمد.

آن وقت حرفهای مادرش جلو چشمش رژه میرفتند که می گفت چطور ممکن است دختر جوانی که باید اهل درس و مشق باشد، چشمش را ببندد و ندانسته و دانسته در دام عشق بیفتد. مادر و خاله و بزرگترها به گوشش خوانده بودند هر چیزی وقتی دارد و هر دختر جوانی در آن سن باید به فکر آینده و پیشرفت باشد و بس.