- موجودی: موجود
- مدل: 199789 - 52/3
- وزن: 0.40kg
خودم با دیگران
نویسنده: کارلوس فوئنتس
مترجم: عبدالله کوثری
ناشر: قطره
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 344
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1372 - دوره چاپ: 1
کیفیت : نو ؛ لبه چهار صفحه اول کتاب بریدگی مختصری دارد
مروری بر کتاب
خودم با دیگران دریچه‌ای نو به روی ادبیات است هم در معنایی که می‌شناسیم و هم در معنایی که تاکنون برای‌مان ناشناخته بوده، آن هم از چشم جناب فوئنتس. خواندن و مداقه‌ی آثار هنرمندان و نویسندگان بزرگ از چشم همکاران‌شان همواره تفکربرانگیز، جذاب و عجیب بوده است! سنتی دیرینه که از عهد باستان رواج داشته و تا همین امروز هم ادامه دارد.
فوئنتس در دو فصل اول کتاب به صورت مفصل درباره زندگی خود نوشته است و اینکه او در سینما به دنیا آمد. بعد درباره زندگی کودکی و نوجوانی و جوانی خود نوشته که در کشورهای مختلف سپری شده و بعد دوباره گرایش او به سمت مشاغل سیاسی و دیبلماتیک و اینکه نوشتن را چگونه آغاز کرد.
در مقاله دوم خاطراتش را درباره نوشتن رمان «آئورا» نوشته که تجربه‌های زیستی و سینما در خلق ایران رمان سهم زیادی داشته‌اند. یکی از مهم‌ترین مقاله‌های این کتاب «کِ دیگر» است که ستایش‌نامه و تجلیل‌نامه فوئنتس است از میلان کوندرا؛ نویسنده بزرگ چک. فوئنتس در این مقاله که آمیزه‌ای از خاطر و سفرنامه و گزارش نقد است به دیدار خود و کوندرا در شهر پراگ اشاره کرده است.
اینکه خبرنگاران مدام از نویسندگان یا فیلمسازان درباره‌ی بهترین کتاب‌هایی که خوانده‌اند یا بهترین فیلم‌هایی که دیده‌اند می‌پرسند و یا پرسش‌های دیگری درباره‌ی شخصیت و آثار همکاران‌شان، همه و همه نشانه‌ی اشتیاقی دو طرفه از سوی مخاطبان و خود هنرمندان و ادیبان است در بیان نظر پیرامون همکاران‌شان.
این فرم از اظهار نظر در بسیاری مواقع از پرسش و پاسخ بیرون رفته و به نوشتن نقد و جستار رسیده که بخش بزرگی از نوشته‌های بزرگ تاریخ ادبیات را تشکیل می‌دهند. مقاله‌ی لویی آراگون در ستایش فیلم «پیرو خله»ی ژان لوک گدار، کتاب «عیش مدام» ماریو بارگاس یوسا درباره‌ی رمان «مادام بوواری» گوستاو فلوبر، کتاب «انسان در شعر معاصر» محمد مختاری در نقد و تحلیل نیما، اخوان، فروغ و شاملو و بسیاری متن‌های دیگر که شاعران، نویسندگان و فیلمسازان مختلف درباره‌ی آثار دیگر شاعران، نویسندگان و فیلمسازان نوشته‌اند، همگی بخش بزرگی از دانش ما درباره‌ی هنر و ادبیات را تشکیل داده‌اند.
گستره ی این کتاب از نویسنده ی نخستین رمان مدرن اروپایی، سروانتس، تا میلان کوندرا کشیده شده و فوئنتس، در فاصله ی میان این دو، کسانی چون دیدرو، گوگول، بورخس، گارسیا مارکز و لوئیس بونوئل را نیز از دیدگاه خود به خواننده معرفی می کند. مناسب ترین تعریف برای کتاب حاضر این است که بگوییم راهی دیگر برای نگریستن به ادبیات پیش روی ما می نهد و ما را به شناختی تازه از ادبیات می رساند.
ویژگی کار فوئنتس در این نقدها این است که بیش از هر چیز بر بیان تجربه ی شخصی خویش از آشنایی با این شخصیت ها تأکید داشته و خودش را محدود به نظریه ها و تفسیرهای آکادمیک نکرده است. او آنچه را که دیده با خواننده در میان می نهد و از این روست که نگاهش یگانه و بی بدیل است و به ما فرصت می دهد دنیای پرتنوع ادبیات را از چشم فردی تماشا کنیم که نه تنها دانشی عمیق در همه ی زمینه های فرهنگ انسانی دارد، بلکه خود نویسنده ای تواناست و ادبیات اصیل را می شناسد و چنان که بایست قدر می نهد.
کتاب «خودم با دیگران» کتابی‌ست که به ما این امکان را می‌دهد تا نویسندگان بزرگی که می‌شناسیم را از چشم نویسنده‌ی بزرگ دیگری بخوانیم و ببینیم؛ از چشم فوئنتس! کارلوس فوئنتس که نه فقط یک رمان‌نویس بزرگ بلکه منتقد، مقاله‌نویس و جستارنویس سترگی هم بود، در این کتاب از دیدرو تا مارکز و بونوئل و ... را زیر نظر می‌گیرد و متن‌هایی منتقدانه و تحلیلی می‌نویسد که درعین‌حال به شدت از تجربه‌ی زیسته‌ی خودش در نوشتن آن‌ها مدد گرفته است.
