رمان نویسی در ایران که حاصل آشنایی با سنت های روایی ادبیات غرب بود، با نوشتن رمانهای تاریخی در کشور ما آغاز شد و تا مدتها نیز هواخواهان بسیار نیز داشت، اما این روند تا به امروز نپایید و چنان شد که در سه دهه گذشته رمان تاریخی به اشکال گوناگون دوران فترت خود پشت سرگذاشت.

با این حال چند سالی ست که شاهد رویکردی دوباره به این نوع از رمان نویسی داریم البته با عنایت به شیوه هایی مدرن تر که اگر شاخصه رمان تاریخی دیروز پیروی از سنت های کلاسیک داستانگویی بود، نویسندگان امروز ترجیح می دهند متناسب با دگرگونی های ادبی دهه های گذشته از شیوه های روایت در رمان نو یا مدرن استفاده کنند. از همین روست که اغلب این آثار تفاوت هایی محسوس دارند با آنچه در گذشته به عنوان رمان تاریخی در دل مجلات به صورت پاورقی منتشر شده و بعد از مدتی در قالب کتاب نیز به زیور طبع آراسته می شد.

رمان حاضر به گونه خاطرات نوشته شده و راوی در آن ابتدا از وضعیت خانوادگی خود، مرگ پدر، سپس از فعالیت سیاسی خود سخن گفته است .اما نقش اساسی راوی در این داستان، جاسوسی است که شاهد حوادث گوناگون سیاسی در کشور بوده، همچنین رقابت احزاب سیاسی را به تصویر می‌کشد و در کنار آن، فعالیت سیاسی خانواده خویش را نیز بازگو می‌کند .