حضرت زینب کبری

حضرت زینب کبری

نویسنده: علامه شیخ جعفر نقدی
اقتباس و نگارش: حسین عمادزاده
ناشر: شرکت سهامی طبع کتاب
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 470
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1343 - دوره چاپ: 3

کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب

بضمیمه زندگی زنان اهل بیت طهارت

حضرت زینب کبری (س) سومین فرزند امام علی(ع) پس از امام حسن و حسین علیهم السلام در تاریخ پنجم ماه جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری متولد شدند. پس از تولد ایشان حضرت علی(ع) از پیامبر (ص) در خواست نامگذاری برای او کرد؛ پیامبر(ص) نیز این درخواست را از خداوند متعال نمود. در این هنگام حضرت جبرئیل نازل شد و سلام خداوند را به پیامبر(ص) رساند و فرمود: نام این فرزند را زینب بگذارید، زیرا خدا این نام را برای او انتخاب کرده است. سپس از مصائب آینده ی زینب(س) گفت، رسول خدا(ص) با شنیدن چنین خبری گریه کرد و فرمود: هر کس بر مصائب این دختر گریه کند مثل کسی است که بر برادرانش حسن (ع) و حسین (ع) گریه بنماید.

حضرت زینب(س) دارای خصوصیاتی اخلاقی و معرفتی بسیاری بود به طوری که علامه محسن امین عاملی درباره ی وی می گوید: زینب (س) از با فضیلت ترینِ زنان و فضلش پُرآوازه تر از آن است که یاد گردد و روشن تر از آن است که به نوشته آید.

برخی از خصوصیات حضرت (س) عبارتند از قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت که کتاب خصائص الزینبیه به طور کامل به آن ها اشاره دارد. درباره ی علم حضرت زینب(س) باید گفت که امام زین العابدین(ع) به حضرت زینب(س) می فرماید: ای عمه شما به حمدالله عالمه ای هستی که معلم ندیدی و دانا و فهمیده ای هستی که بدون کمک دیگران آن را دریافتی. این جمله ی مشهور امام سجاد(ع) بیانگر علم و فهم زیاد حضرت زینب (ع) است و اینکه حضرت بدون اینکه کلاس رفته باشد و معلمی دیده باشد دارای علم فراوانی می باشد.

همسر او عبدالله بن جعفر پسر عمویش می باشد؛ پیامبر (ص) درباره ی عبدالله بن جعفر فرمودند: «عبدالله در سیرت و صورت چون من است.» همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «خدایا جانشین جعفر (طیار برادر امام علی(ع) ) را در خاندان خودش قرار بده، و برای عبدالله در کسبش برکت ارزانی کن». درباره ی فرزندان حضرت زینب (س) هم باید گفت که ایشان دارای پنج فرزند به نام های محمد، علی، عباس، ام کلثوم، عون اکبر بود.

حضرت زینب (س) «امّ المصائب» نامیده شده است، چراکه مصیبت درگذشت جدّش پیامبر خدا (ص)، مصیبت درگذشت مادرش زهرا (س)، و مصیبت و محنت های پدرش امیرمؤمنان علی(ع) و کشته شدن او و شهادت برادرش حسن (ع) و... را شاهد بوده است و پس از شهادت حسین (ع)، از کربلا به اسارت برده شد.

حضرت زینب (س) در جریان کربلا حضور داشت و مصائب فراوانی دید، اما هیچگاه از خود ذلت و ضعف به دشمن نشان نداد؛ حتی وقتی ابن زیاد به ایشان گفت: دیدی خدا بر سر برادر و خویشانت چه آورد؟ حضرت زینب(س) پاسخ داد: جز زیبایی هیچ ندیدم. آنان کسانی بودند که خداوند به خون غلتیدن را برایشان مقدّر فرموده بود و آنها هم به سوی قتلگاه خویش شتافتند و زود است که خداوند تو را با آنها در محضر خویش گرد آورد و آن گاه تو به عذر تراشی و مخاصمه خواهی پرداخت و آنجا خواهی دید که پیروزی با کیست، ای ابن مرجانه که مادرت به عزایت نشیند!».