حادثه در بامداد

حادثه در بامداد

نویسنده: منوچهر آتشی
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 200
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1380 - دوره چاپ: 1

کیفیت : درحد نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

کتاب ؛ متضمن هفتاد و چهار سروده نو از منوچهر آتشی است. این سروده‌ها اغلب ترجمانی است از دغدغه‌ها و حساسیت های اجتماعی شاعر .

منوچهر آتشی در اواخر دهه ۳۰ با «آهنگ دیگر» در شعر معاصر به تجربه‌ای تازه دست می‌زند. او با کشف و شهود در طبیعت جنوبی و وحشی به نوعی خشونت غریزی در شعر دست می‌یابد. اما آنچه خشونت شعری آتشی را از عنصر خشونت آشفته و غیرمنسجم برخی از شاعران قبل و بعد از خودش (مثلاً از نصرت رحمانی یا کیومرث منشی‌زاده) متمایز می‌کند به‌جز حضور «جنوب»، لحن حماسی آن است. 

شعرهای آتشی در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم می‌آمیزد. گذشته از آن، عشق و امید و آرزو نیز خود را به این طبیعت جنوبی غرق می‌کند و احساس تنها در مثلث خشونت-حماسه-جنوب چهره نشان می‌دهد.

منوچهر آتشی سال ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت و در بندر بوشهر به خاک سپرده شد. وی چند روز قبل از مرگش در مراسم چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شده بود.

... دریا دیگر نه مرمر و یشم است
نه خوابگاه پریان مروارید
قایقی می‌رود بی سر نشین
و محموله‌ای می‌برد کمی نورانی تا به ساکنان کمی مومن‌تر آن سوی آب‌ها بفروشد
قایقی می‌آید به لنگرگاه متروک می‌خزد
تا محموله‌های بی نور قاچاقش را تحویل دهد
دریا دیگر نه مرمر و یشم است نه خاستگاه پریان مروارید
دریا
دریای تاریک ، قایق‌های بی‌سرنشین است
قایق‌هایی که
ویروس "زار" می‌آورند از آن سو
و مرده‌های دیوانه می‌برند از این سو.