جزیره خارک در دوره استیلای نفت

جزیره خارک در دوره استیلای نفت

نویسنده: خسرو خسروی
مقدمه: احسان نراقی - شاپور راسخ
ناشر: دانشگاه تهران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 142
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1342 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ کتاب با گالینگور صحافی شده است

مروری بر کتاب 

مصور

خارگ یا جزیره خارگ که گاهی خارک نوشته می‌شود، جزیره‌ای مسکونی، متعلق به ایران و دارای اهمیت اقتصادی است که در ۳۸ کیلومتری ساحل بندر گناوه در خلیج فارس قرار دارد و از توابع استان بوشهر به‌شمار می‌آید. جلال آل احمد این جزیره را که در ۴۶ کیلومتری غرب بوشهر واقع شده است «دُرّ یتیم خلیج فارس» نامیده است
در این جزیره یکی از مهم‌ترین پایانههای صادرات نفت جهان بنا شده‌است. در طول جنگ ایران و عراق بیش از ۹۰٪ از صادرات نفت ایران از این جزیره انجام می‌گرفت. از اینرو بود که نیروی هوایی عراق، ۲۸۰۰ حمله را به این جزیره انجام داد.

در سال ۱۹۱۶ میلادی برای حمل سنگ از حوالی مقبره علمدار در خارک، راه‌آهنی تا اسکله جزیره کشیده شد. این خط آهن به دست کاپتن تامسون، افسر مهندسی سلطنتی انگلیس ساخته شده و سنگ‌های آن به مصرف زیرسازی راه‌آهن بصره به بغداد و زیرسازی مخزن‌های پالایشگاه نفت آبادان رسید.[۷] بالغ بر ۹۰ درصد اراضی این جزیره توسط شرکتهای نفتی از جمله شرکت پایانه‌های نفتی، شرکت نفت فلات قاره و شرکت صنایع پتروشیمی و شرکت ملی نفتکش ایران مورد استفاده صنعتی و خدماتی قرار گرفته است. توسعه فضای سبز و گسترش خیابانها و بلوارهای بسیار جذاب و دیدنی در بخش شرکتی باعث ساماندهی بافت جغرافیایی و ایجاد شور و نشاط اجتماعی گردیده است که از نقاط مشهور آن می‌توان به بلواردریا، بلوار خلیج فارس، بلوار نظارت (بلوارمهندس خواجه احمدی )خارگ، بلوار نفت، بلوارشهدای خارگ، بلوار دولت اشاره نمود. منبع تأمین انرژی این جزیره از نیروگاه گازی جزیره خارک است.