جامعه شناسی دانشی است که موضوع آن مطالعه و شناخت نهادها و پدیده های اجتماعی و زندگی اجتماعی است. از این راه می توان اصول و قوانین حاکم بر تحول و تکامل جوامع انسانی راه یافت .

جامعه شناسی روستایی شاخه ای است تخصصی از جامعه شناسی عمومی که قلمرو مطالعاتی آن را جوامع روستایی تشکیل می دهد . مباحث مطالعاتی جامعه شناسی روستایی از کشوری به کشور دیگر و از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است . جامعه شناسی روستایی در دهه سوم سده بیستم در امریکا پا گرفت و به تدریج در کشورهای دیگر رو به توسعه نهاد.

جامعه شناسی روستایی نخست (جامعه شناسی کشاورزی )را داشت و بعدها به بررسی مسائل اجتماعی در محیطهای روستایی پرداخت . به اعتباری می توان (لوپله ) را نخستین جامعه شناس روستایی دانست . سرانجام می توان گفت جامعه شناسی روستایی دانشی است که به مطالعه علمی نهادها و پدیده های اجتماعی و همبستگی میان پدیده های اجتماعی روستایی با شرایط اقتصادی و شیوه زندگی و اندیشه ها و باورهای روستاییان و کشف و بیان اصول و قوانین حاکم بر حرکات ، دگرگونی و تکامل اجتماعات روستایی می پردازد .

در تیپ شناسی روستاهای ایران سه تیپ مشخص می شود:
الف )روستاهای متمرکز یا گرد آمده
ب )روستاهای پراکنده
ج ) روستاهای بینابین در روستاهای متمرکز مساکن به یکدیگر چسبیده و چشم اندازی متمرکز دارند که عموما بدون فضای خالی است .

در روستاهای متمرکز مزرعه که عموما محل کار روستاییان محسوب می شود از خانه ها جدا بوده و گاهی در فاصله دوری قرار دارند .البته گاهی این مسافت خود موجب مشکلاتی برای معیشت روستاییان است عمده ترین عواملی که در شکل گیری این تیپ از روستاها دخالت دارند عبارتند از :
ضرورت دفاع و امنیت
وجود منبع آب دائمی مثل چاه
چشمه
قومیت
توپوگرافی زمین
شیوه های بهره برداری زمین
و ...

از آنجائیکه جامعه روستایی دارای شرایط اجتماعی همگرا می باشد لذا بهره برداری اشتراکی از زمین پیوسته در بین روستاییان بوده و همین باعث پیدایش روستاهای متمرکز شده است .