- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 191961 - 54/2
- وزن: 0.50kg
تو نباید بکشی ؛ صلح رویای من
نویسنده: یورگن تودنهوفر
مترجم: حسین تهرانی
ناشر: کوله پشتی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 496
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1395 - دوره چاپ: 1
مروری بر کتاب
یورگن گرهارد تودنهوفر، زاده 12 نوامبر 1940 در اوفنبورگ آلمان، سیاستمدار، خبرنگار و مدیر سابق رسانهای است. او که دانشآموخته رشته حقوق در مقطع دکتراست، پیش از این با نگارش کتاب «10 روز با داعش» در جهان مشهور شد.
تودنهوفر از سال 1972 تا 1990 نمایندهی حزب دموکرات مسیحی در مجلس آلمان بود. او یکی از معروفترین طرفداران مجاهدین افغان در نبرد با اشغالگران شوروی بود و بارها به مناطق تحت نفوذ مجاهدین سفر کرد. از سال 1987 تا 2008 عضو هیئت مدیره کنسرسیوم رسانهای بوردا بود. از سال 2001 به منتقد جدی حمله امریکا به افغانستان و عراق تبدیل شد. بارها، گاهی به طور ناشناس، به این مناطق و به سایر کشورهای اسلامی، من جمله لیبی، مصر و ایران سفر کرد.
تودنهوفر مخالف سرسخت جنگ آمریکا علیه افغانستان 2001 و عراق 2003 شد. وی درباره هر دو جنگ کتابهایی نوشته است که بسیار پرفروش بودهاند.او بارها به مناطق جنگی خاورمیانه سفر کرده است. یکبار برای ورود به منطقهای از عراق که حتی ورود خبرنگاران به آنجا ممنوع بود، خود را یک پزشک جا زد. بعد از بازگشت از این سفر، بارها اعلام کرد که به عنوان یک شهروند غربی شرمنده است و در مصاحبهای که با نشریه «اشترن» انجام داد، گفت: «بوش انسانهای بیشتری را کشته است، تا بنلادن.»
وی در کتاب «تو نباید بکشی. صلح رویای من » با بیطرفى کامل مشاهدات خود را از اتفاقات خاورمیانه نظیر جنگ سوریه، افغانستان، عراق، درگیرىهاى مصر، لیبى و بهار عربى و همچنین توافق هستهاى ایران با کشورهاى پنج به علاوه یک و بسیارى از حوادث ریز و درشت منطقه به رشته تحریر در آورده است.
این کتاب در واقع دادخواهی تند و تیز نویسنده علیه سیاستهای تحقیرآمیز غرب و علیه دروغ به عنوان مادر تمام جنگهاست، او در این کتاب معتقد است که غرب برای حفظ منافعش میجنگد، زمانی دست به پاکسازی نژادی یهودیان زد و حالا به اسم دفاع از حقوق بشر و برقراری صلح مسلمانان را تروریست جلوه میدهد و در این کشورها دست به قتل عام میزند و یا آنها را به جان هم میاندازد. دروغ جز جداییناپذیر تمدن غرب است. او در سفری که به ایران آمد و جزئیاتش نیز در این کتاب آمده است، به این نتیجه رسید که برخلاف بسیاری از سیاستمدان غربی مردم ایران میدانند جنگ چیست و هیچ کس در ایران خواهان جنگ نیست.