- موجودی: موجود
- مدل: 201184 - 64/1
- وزن: 0.60kg
ترجمه و متن کامل لهوف
نویسنده: سید بن طاووس
مترجم: عبدالرحیم عقیقی بخشایشی
ناشر: شرکت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 320
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1381 - دوره چاپ: 10
مروری بر کتاب
همراه فرجام قاتلان امام حسین (ع)
در لهوف دربارهٔ اصل جنگ و رخدادهای بعدی آن میخوانیم. کتاب لهوف با ترجمهٔ سید ابوالحسن میرابوطالبی در اختیار دوستداران حسین (ع) قرار دارد.
کتاب لهوف که با نام اللُّهوف عَلی قَتَلی الطّفوف هم شناخته میشود، یکی از مورداعتمادترین کتابهای مقتل در میان تمام آثار و مقاتل موجود است. از آنجایی که کتاب لهوف برای مسافرتها و هنگام زیارت نوشته شده است، بسیار مختصر است. بههمینخاطر، سلسله اسناد روایات حذف شده و تنها آخرین راوی یا کتاب مرجعی که روایت از آن نقل شده آمدهاست.
کتاب لهوف در چند بخش تهیه و تنظیم شده است. مقدمهٔ لهوف شامل مطالبی در عظمت واقعهٔ عاشورا و مقام حسینبنعلی و ارزش گریه و عزاداری بر او و انگیزهٔ نگارش کتاب است. مسلک اول: پیرامون مسائل قبل از شروع واقعهٔ عاشورا است، مسلک اول از ولادت حسین تا وقایع روز عاشورا را شامل میشود. مسلک دوم: شامل وقایع روز عاشورا تا کشتهشدن امام حسین است. مسلک سوم: شامل وقایع بعد از کشتهشدن حسین است که از فرستادن سر کشتهشدگان به کوفه شروع شده و اسارت خاندان حسین را بیان کرده و با مراجعت اسرا به مدینه به اتمام میرسد. پس از آن نیز حالات سجاد را در گریهٔ بر پدرش بیان نمودهاست.
کتاب لُهوف که مَلهوف علی قَتلی الطُفوف هم گفته شده یکی از منابع مهم و کهن واقعه عاشورا و تاریخ زندگانی امام حسین(علیه السلام)، امام سوم شیعیان نوشته ابوالقاسم رضی الدین علی بن موسی معروف به سید بن طاووس است.این کتاب برای مسافرتها و هنگام زیارت بر اختصار نوشته شده و به همین خاطر، سلسله اسناد روایات حذف شده و تنها آخرین راوی یا کتاب مرجعی که روایت از آن نقل شده آمدهاست.
«سید رضی الدین، على بن موسى بن جعفر» مشهور به «سید بن طاووس» (متوفای 664ق) از علمای بزرگ شیعه، آثار مهم و اثرگذاری را نگاشته است. یکی از این آثار، کتاب «اللهوف علی قتلی الطفوف» (آههاى سوزان بر کشتگان بیابان) میباشد. این کتاب با نام «الملهوف» نیز شناخته میشود. در انتساب این کتاب به سید بن طاووس شکی وجود ندارد و از جمله شواهد آن این است که سید در کتابهای دیگر خود از این کتاب یاد کرده است.
این کتاب، شرح قیام امام حسین(ع) از حرکت ایشان از مدینه، تا بازگشت اسرا به وطن میباشد. از مشخصههای این کتاب آن است که به صورت داستانی تنظیم شده است و این ویژگی، لهوف را به جهت ترتیب و شکل ساختاری، از کتابهای دیگر روایی جدا میکند.
این کتاب دارای بخشهای ذیل است:
1. مقدمه؛ شامل مطالبی در عظمت واقعه عاشورا، مقام امام حسین(ع) و ارزش گریه و عزاداری بر آنحضرت، بیان انگیزه نگارش کتاب توسط مؤلف و ... .
2. مسلک اول: این بخش پیرامون تولد و زندگی امام حسین(ع) تا قبل از واقعه عاشوراست.
3. مسلک دوم: این بخش، اصلیترین قسمت کتاب است که شامل وقایع روز عاشورا تا زمان شهادت امام حسین(ع) میشود.
4. مسلک سوم: وقایع بعد از شهادت امام از عصر عاشورا و فرستادن اسیران و سرِ شهدا و به کوفه آغاز شده و ماجرای اسارت اهل بیت تا برگشت آنان به مدینه را بیان میکند. پس از آن نیز به حالات امام سجاد(ع) در فراق پدرشان اشاره شده است.
سید بن طاووس در مقدمه کتاب، هدف از تألیف آنرا چنین ذکر میکند: «آنچه بیش از هر چیز مرا به نوشتن این کتاب واداشت این بود؛ من چون کتاب "مصباح الزائر و جناح المسافر" را گرد آوردم دیدم که کتابى شد شامل بهترین جاهاى زیارت و برگزیدهترین اعمالى که هنگام زیارت باید بهجا آورد و هر کس آن کتاب را همراه داشته باشد از برداشتن چراغ دیگرى براى زیارت و یا کتاب زیارت بزرگ و یا کوچک بینیاز است؛ از همین رو خواستم که هر کس آن کتاب را با خود داشته باشد از همراه بردن مقتل برای زیارت سیدالشهدا ء نیز بینیاز گردد؛ لذا این کتاب را تهیّه نمودم که پیوست کتاب دیگرم باشد».
سید بن طاووس در عبارتی دیگر در بیان سبک جدید مقتلنویسی خویش چنین میگوید: «کتاب "الملهوف" را در حالى تصنیف کردم که، کسى را نمیشناسم در نگارش کتابى با این شیوه از من پیشى گرفته باشد، و کسى که بر این کتاب آگاهى داشته باشد بر مفهوم این سخن آگاه است».
او در تقریری زیبا از قیام امام حسین(ع) و هدف از اشک ریختن بر ایشان میگوید: «اگر بیتابى و مصیبتزدگى برای از بین رفتن نشانههاى هدایت، تأسیس پایههاى گمراهى و ...از توصیههای پیامبر(ص) و کتاب خدا نبود، ما در مقابل این نعمت بزرگ، جامههاى سرور و بشارت به تن میکردیم، ولى چون در نالیدن به این مصیبت، رضایت صاحب روز معاد و منفعتی برای نیکوکاران به دنبال دارد، ما هم جامه گریستن پوشیدیم و با اشک ریختن انس گرفتیم».
سید ابن طاووس درباره مختصرنویسی در این کتاب میگوید: «با توجّه به اینکه زائران، فرصت کمترى دارند رشته سخن را کوتاه نموده و به طور اختصار بیان کردهام و همین اندازه کافى است که درهاى اندوه را به روى خواننده باز و افراد با ایمان را رستگار سازد، که در قالب این الفاظ، حقایق ارزندهاى نهادهایم».
این کتاب با اینکه به عربی نوشته شده است؛ به جهت اهمیتی که داشته، به فارسی ترجمه شده است. این کتاب برای اولین بار در دوره صفویه و توسط عالمی به نام سید بهاء الدین مختاری ترجمه شدو پس از آن و تا امروز، ترجمههای دیگری برای آن نگاشته شده است.