ترانه های ملی ایران ؛ سیری در ترانه و ترانه سرائی ایرانی

ترانه های ملی ایران

نویسنده: محمداحمد پناهی سمنانی
ناشر: علم
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 394
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1382 - دوره چاپ: 1

کیفیت : نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب 

مصور

سیری در ترانه و ترانه سرائی در ایران

ترانه در لغت به معنای خرد و تروتازه و جوان خوب صورت، و در اصطلاح سروده موزون کوتاهی است که به بلندی و کوتاهی مصرع های آن چندان توجه نمی شود و با یکی از الحان موسیقی هماهنگ است. منشأ نخستین ترانه های فارسی را باید در شعر فارسی قرون پیش از اسلام جست وجو کرد. فکر گردآوری ترانه های ایرانی از قرن 18م. به بعد در اروپا شکل گرفت و در دوره مشروطیت در ایران استفاده از وزن و شکل ترانه ها پدید آمد.

توجه و تحقیق مستقل در ترانه های عامیانه ترانه های ملی در کشور ما سابقه چندان طولانی ندارد و از یک قرن متجاوز نیست. ترانه های ملی از اعماق زندگی تاریخی توده های مردم برخاسته است. در گذشته، این ترانه ها که عموما آبشخورشان، لهجه های محلی است در حوزه ادبیات رسمی جای نداشته اند و اساسا گویش های محلی را علمای ،ادب زبان فاسد می نامیده اند و به طریق اولی تحقیق در لهجه های محلی و ثبت لغات و اصطلاحات هر ناحیه در ایران هرگز رسم نبوده است.

این تحقیق شاید جامع ترین تحقیقی باشد که تا کنون در زبان فارسی درباره ترانه و ترانه سرایی شده است.کتاب حاضر مجموعه ای است از : ترانه های فولکلوریک - شعر ملی قدیم، ترانه های بازی، ترانه های شادی و سرور، ترانه های نوروزی، ترانه های دعا و نیاز، عاشقانه ها، ترانه های فقر و محرومیت، ترانه هایی که هنگام کار خوانده می شدند، طنز اجتماعی، انتقاد اجتماعی، تجربه های برخی از معاصران در شعر فولکلوریک، امثال و حکم، لغزها و چیستان ها، ترانه های لالائی و نوازش، تصنیف و مختصری در باره ی آن، تصنیف های سیاسی و طنز

فهرست

خاستگاه و ارزش فرهنگی ترانه
ادبیات عامّه در شعر رسمی
صورت ها و قالب های ترانه ملی
ویژگی های ترانه
ترانه های بازی و سرگرمی
کودکانه ها
سوگ و  سُرور
بازتاب های کار در ترانه های عامیانه
اجتماعیات در ترانه ها
عاشقانه ها
موسیقی سنّتی و ترانه های عامّه
تجربه های شاعران معاصر
آوای همسایگان (ترانه در تاجیکستان و افغانستان)