- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 160204 - 117/5
- وزن: 0.40kg
تبریز از دیدگاه سیاحان خارجی در قرن هفدهم
نویسنده: اکرم بهرامی
ناشر: وحید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 180
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ لبه جلد رد تاخوردگی مختصری دارد
مروری بر کتاب
مصور - همراه با نقشه خارج از متن
تبريز يكي از شهرهاي تاريخي آذربايجان به شمار مي رود. اين شهر از روزگاران كهن مورد توجه كساني بوده كه از آن ديدن كرده اند. جهانگردانيكه در طي سالهاي متمادي به اين ناحيه از ايران سفر كرده اند و از مناظر طبيعي و بناهاي باشكوه آن ديدن كرده اند، نه تنها زبان به تحسين گشوده و آن را ستوده اند بلكه از آن بعنوان يكي از زيباترين شهرهاي آن زمان ياد كرده اند. اين خطه از خاك كشور در طول تاريخ پرفراز و نشيب خود چه از نظر طبيعي و چه از نظر سياسي و ساير عوامل حوادث گوناگوني را پشت سر گذاشته كه هركدام به نوبه خود چهره شهر را دگرگون نموده و يا از بين برده اند...
شاردن در قرن هفدهم میلادی نوشته است که " در تمام عالم من شهری نمی شناسم که درباره بنا و پیدایش و نام اولیه آن نویسندگان جدید این قدر زیاد بحث و جدل کرده باشند.بسیاری از جهانگردان اروپایی که در قرن هفدهم و حتی هجدهم و نوزدهم از تبریز گذشته اند ، تبریز را همان اکباتان قدیم پنداشته اند . تاورنیه که پیش از شاردن از تبریز دیدار کرده ، می نویسد که " عقیده بعضی این است که تبریز همان اکباتان قدیم ، پایتخت مملکت مداست .
اولئاریوس که در نیمه نخست قرن هفدهم از تبریز گذشته ، به هنگام سخن گفتن از پایتخت های شاهان قدیم ایران ، اظهار نظر می کند که " آن ها در تابستان به اکباتان – که امروز آن جا را تبریز می نامند – نقل مکان می کردند . لابولای لو گوز هم که در اواسط قرن هفدهم مدت ها در ایران گذرانده ، براین باور بوده است که تبریز " در قدیم اکباتان نامیده می شده ، جایی که کتابخانه شاهان ماد بوده .
گاسیار در وویل که در نخستین سال های قرن نوزدهم در تبریز بوده ، با تردید می نویسد که " تبریز که تصور می کنند اکباتان باستان باشد – گرچه بعضی از مورخین همدان را اکباتان می دانند و بالاخره در روزگار ما سید اسمعیل وکیلی است که قله اخی سعدالدین را که ولیان (بیلان) کوه نیز نامیده می شود و تپه ای است در شمال شرقی تبریز ، جای شهر اکباتان می پندارد.
در زمانی که سارگن دوم در آشور فرمان می راند ، بر بخشی از سرزمین آذربایجان فعلی ، دولت ماننا و بر بخش دیگر آن دولت اورارتو حکومت می کرده اند . ناحیه ای که تبریز در آن قرار گرفته ، در میان قلمرو دو دولت مذکور از استقلال نسبی برخوردار بود و قبیله دالیان بر این ناحیه تسلط داشتند و گاهی به فرمانبرداری از یکی از دو قدرت یاد شده تن در می دادند ، چنان که به هنگام لشکر کشی سارگن دوم احتمالا" تحت فرمان اورارتو بوده اند .