...در طول سال‌های 1296 تا 1300 خورشیدی برابر 1917 تا 1921 میلادی حوادث غیرمنتظره و عجیب در شمال ایران روی داد که منشا آن بروز انقلاب بلشویکی در سرزمین همسایه آن زمان ایران یعنی روسیه‌ تزاری بود. اثرات این حوادث، چهره‌ی ایران را که از یکی دو قرن پیش همچون برکه یا دریاچه ساکت و بی‌تلاطم و بی‌جزر و مد و درحقیقت مرداب ساکن و راکدی بود تغییر داد. پدیده‌های تازه‌ای در آن جامعه ظاهر شد و افکار جدیدی که ایرانیان ساده‌دل و صاحب حسن نیت هرگز با آن آشنایی نداشتند مفکره‌ها و اذهان مردم به‌ویژه روشنفکران و ترقی‌خواهان آن دوران را به خود مشغول داشت.

جامعه ایران دوازده سالی بود که با ظهور جنبش نوپای مشروطه تا حدودی از خواب گران قرون و اعصار بیدار شده و سلطنت استبدادی و فئودالی قاجاریه را با حفظ همان خانواده های عصر استبداد در صدر حاکمیت، بدل به یک حکومت دموکراسی ضعیف کرده بود. این جامعه در رویارویی با تندباد سهمگینی که از شمال وزیدن گرفت دست و پای خود را گم کرد. عناصر و طبقات مختلف جامعه واکنش های متفاوت و تردید آمیزی به این جریان ناشناس شمالی نشان دادند. عده ای سر از پا نشناخته به استقبال آن شتافتند. عده ای در برابر آن روش مذاکره را برگزیدند و عده ای به مخالفت برخواستند.

تاثیرهای شگرف انقلاب بلشویکی بدان حد بود که ساز و کار دولت قاجاریه را ضعیف و بالاخره دگرگون کرد. قاجاریان پس از دست دادن پشتیبانی رژیم تزاری همانند کشتی توفان زده با نخستین ضربه امپریالیسم انگلیس، یعنی کودتای سوم اسفند 1299 تعادل خود را از دست داد و پس از تحمل یک دوره احتضار چهار ساله ره اضمحلال پیمود و جای خود را به رژیم جدیدی داد که وظایف و اهداف آن در مبارزه با جریان های کمونیست خلاصه شده بود.

نویسنده مدعی است کتابش با دیدگاه جدید و با نگرش به اسناد و مدارک منتشر شده در بیست سال اخیر، فرقه‌گرایی‌های سال های 1296 تا 1325 را مورد بررسی قرار داده است و تقریبا تمام مواردی که از دید محققان گذشته به دلیل دسترسی نداشتن به آرشیوها دور مانده است در آن ملحوظ گردیده است.

هدف نویسنده تبیین دسایسی است که پس از پیدایی مرام بلشویکی و به موازات سلطه گری امپریالیسم انگلیس، رژیم بلشویکی علیه استقلال و حاکمیت کشور ما تنید؛ دسایسی که زیر شعارها و پوشش های عوام‌فریب و امید بخش مستتر شده بودند.