- موجودی: موجود
- مدل: 191497 - 26/6
- وزن: 6.00kg
تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر
نویسنده: غیاث الدین بن همام الدین حسینی
زیر نظر: محمد دبیر سیاقی
ناشر: کتابفروشی خیام
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 3048
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1353 - دوره چاپ: 2
کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو
مروری بر کتاب
چهار جلدی
این کتاب، که به اختصار حبیبالسیر نامیده میشود، مشتمل است بر دیباچه و افتتاح و سه مجلد یا درج (هر مجلد شامل چهار جزو یا عِقد) و خاتمه. در دیباچه، حمد و ثنای خدای تعالی و نعتِ پیامبر اسلام و حضرت علی و ائمه علیهمالسلام و نیز فواید علم تاریخ و اخبار، ممارست مؤلف بر این علم، ذکر نام و نسب مؤلف و تألیفاتی که داشته و سبب تألیف کتاب، و در افتتاح درباره مخلوقات و خلق شدن طبقات آسمان و زمین و بیان احوال جنّیان و حکومت و ریاست ابلیس در میان ایشان مطالبی ذکر شده است.
مجلد اول، در احوال انبیا و حکما، ملوک عجم و عرب و قیصران تا ظهور اسلام، احوال پیامبر اسلام و وقایع دوره خلفای نخست است. مجلد دوم، در بیان مناقب و مفاخر ائمه اثناعشر، وقایع دوران بنیامیه و بنیعباس و پادشاهان معاصر عباسیان (از طاهریان تا سلطان جلالالدین خوارزمشاه) است.مجلد سوم مشتمل است بر ذکر وقایع سلطنت خانهای ترکستان، حکومت چنگیزخان و جانشینان او بر ایران تا احوال سلطان احمد تگودار، همچنین درباره ملوک مصر ، قراختاییان کرمان ، آلمظفر، اتابکان لرستان، ملوک رستمدار، ملوک طبرستان ، سربداران و ملوک کرت، احوال امیرتیمور گورکان و اولاد و احفاد او و نیز گروهی از رجال و سادات و سرانجام درباره ظهور دولت صفویه و احوال شیخصفیالدین، صدرالدین موسی، سلطان حیدر و شاهاسماعیل اول صفوی و طایفهای از علما و سادات.خاتمه کتاب نیز در ذکر بدایع و غرایبِ ربع مسکون و عجایب وقایع جهان است.
حبیبالسیر، پس از روضه الصفا ، معروفترین تاریخ فارسیِ بعد از دوره مغول بهشمار میرود. ویژگی حبیبالسیر، در مقایسه با دیگر تاریخهای فارسی، جامعیت و تنوع مطالب و ابتکار مؤلف در تاریخنگاری است. قصهها، اساطیر، افسانهها و گاه خرافاتی که مؤلف حبیبالسیر از دورههای پیش از اسلام یا از دوران اسلامی در کتاب خود جای دادهاست، نشاندهنده تاریخ تحول افکار و شرح رموز و اسرار روایات و داستانهای ملی و مذهبی است و برای فهم تاریخ مطالب سودمندی دارد؛ ضمنآنکه درک درست بسیاری از امثال و قصص که در قرآن کریم آمده است و نیز تفسیر برخی آیات نیازمند دانستن آنها است.
ویژگی دیگر این کتاب، بسط مطالب عهد تیموری و اوایل حکومت صفوی است و از این لحاظ بر روضه الصفا نیز ترجیح دارد. خواندمیر در آخر هر دوره تاریخی، فصلی را به شرح احوال وزیران، بزرگان سادات و مشایخ، عالمان دینی و شاعران و هنرمندان معروف اختصاص داده است و این نوآوری در مورخان پس از وی، همچون اسکندربیگ منشی، مؤلف عالم آرای عباسی، نیز تأثیر گذارده است. البته باید توجه داشت که کمیت و شرح احوال این افراد در مجلد سوم و پایان کتاب، بیشتر و بهتر میشود.
اصولا وقایع ۵۷ سالِ میانه سالهای ۸۷۳ (که میرخواند از تحریر دنباله تاریخ روضه الصفا بازمانده و خواندمیر کار او را به انجام رسانده است) تا ۹۳۰ که تاریخ پایان تألیف حبیبالسیر است، چون حوادث عصر خواندمیر را دربردارد، مهمترین و متقنترین بخش کتاب بهشمار میرود. جزء اول از مجلد سوم که درباره چنگیزخان و جانشینان اوست، بسیار گسترده است و ظاهراً برای نوشتن آن از تاریخ مبارک غازانی، تألیف خواجه رشیدالدین فضلاللّه همدانی، بهره گرفته است.