نویسنده در فصل اول نامهای قرآن را مطرح ساخته است در فصل دوم کیفیت جمع قرآن کریم در زمان خلافت ابوبکر آورده شده است دراین فصل در پاسخ به این سؤال که نخستین جامع قرآنکیست آمده است : ابن واضح وابن ندیم  وابن ابی داوود  وابن فارِس در کتاب الصاحبی وابن سعد در طبقات و محمد بن عبدالکریم شهرستانی و برخی از مؤلفان شیعه ، علی بن ابیطالب را نخستین صحابی بزرگ می دانند که قرآن را جمع آورد. 

در فصل سوم عدد سوره ها وآیات و کلمات وحروف قرآن آمده است دراین فصل این موضوعات مطرح شده است : تعداد سوره های قرآن ، تعداد آیات قرآن و تعداد حروف قرآن در فصل چهارم از ترتیب سوره ها سخن گفته شده است  دراین فصل در خصوص موضوعاتی مانند ترتیب سوره های قرآن  در مصحفعبدالله بن عباس ، اُبَی بن کعب ،‌ عبدالله ابن مسعود و ترتیب سوره های قرآن در مصحف امیر المؤمنین علی بن ابی طالب ، سوره های مکی ، سوره های مدنی و توجه مردم سده دوم هجری به مصحف امام علی ع  سخن گفته شده است ودر فصل پنجم ازترتیب تاریخ نزول سوره های قرآن صحبت به میان آمده است.

 در فصل ششم عدد سوره های قرآن و جای نزول وشماره آیات و کلمات و حروف قرآن مطرح شده است در فصل هفتم به معنای وحی پرداخته است نویسنده  وحی را اینگونه معنا می کند :‌وحی در لغت عرب به معنای پیغام دادن ، سخن پنهانگفتن ، اشاره سریع و به اطلاع رسانیدن پیغام الهی است. فصل هشتم به موضوع اقسام معانی قرآن شریف  ووجوه مختلف آن اختصاص یافته است. درفصل نهم و دهم ویازدهم به ترتیب به موضوعات : سوره های گروهی قرآن ، حروف مقطعه یا فواتح سوره ها وعدم تحریف وکاهش قرآن پرداخته شده است. نویسنده فصل دوازدهم را به موضوع قدیم بودن یا حادث بودن کلام الهی اختصاص داده است .

در فصل سیزدهم موضوع کیفیت نزول قرآن از لوح محفوظ مطرح شده است در فصلهای چهاردهم ، پانزدهم و شانزدهم به ترتیب موضوعات ناسخ ومنسوخ در قرآن ، علم تفسیر قرآن و علم قرائت دراین قسمت در باره اعجاز قرآن آمده است : اعجاز قرآن تنها از حیث فصاحت و بلاغت و نظم و تنسیق و اسلوب آن نیست بلکه حقایق قرآن و به طور کلی محتوای این کتاب آسمانی از جزء تا کل از جهات عدیده اعجاز است و تا جهانباقی است همچنان باقی خواهد بود و روز به روز به عظمت و اهمیت والای این کتاب مقدس افزونتر و روشن تر می شود.  

مؤلف در فصل هفدهم موضوع جمع وجوه ونظائر را مطرح ساخته است  دراین قسمت می خوانیم :‌وجوه لفظ مشترکی می باشد که درمعانی گوناگون استعمال گردیده ، ونظائر مانند الفاظی هستند سازوار بایکدیگر. به عبارت دیگر نظائر به واژه هایی اطلاق می گردد که از نظر لفظ همانند یکدیگرند اما در وجوه لفظ واحد معانی چندی را در بر دارد .بعضی برآنند که نظائر در لفظ است  و وجوه در معنی. در فصل هیجدهم موضوع خط درمکه و مدینه مطرح شده است و درفصل نوزدهم در خصوص جمع آورندگان قرآن صحبت شده است وسرانجام در دوفصل بیستم و بیست و یکم موضوعات نسخ خطی وچاپ قرآن و تاریخ نزول قرآن آمده است . امید که بتوانید کتاب تاریخ جمع قرآن نوشته اقای دکتر سید محمد رضا جلالی نائینی را تهیه و از  مطالعه آن لذت ببرید وبه معلومات خود بیفزایید.