تاریخ برده داری مرز نژادی یا جغرافیایی نمی شناسد . هر نژادی - اعم از سیاه و زرد و سفید و سرخ - هم برده بوده است و هم برده دار .کم تر ملتی یا مذهبی است که دامانش از لوث تجارت زندگی انسان ها پاک باشد . مردم هموطنان ، همنژادان ، همکیشان ، هم نسلان و حتی بستگان خویش را به بردگی گرفته اند حتی خود برده ها نیز برده داشتند . سفید پوست ها همسایه ها و دشمنان خود را به بردگی می شکاندند . در آفریقا سیاهپوستانی که هرگز سفید پوستی ندیده بودند ، دشمنان سیاهپوست قوم و قبیله هایشان را به بردگی می گرفتند ...

رومیان با بی رحمی تمام تمام کشورهای شکست خورده را غارت میکردند،فرمانده لژیونی که شهری را میگرفت معمولا آن را برای چپاول در اختیار نیروهایش قرار میداد،بخشی از غنائم غارت شده به خزانه روم راهی میشد و مابقی بین فرماندهان و سربازان تقسیم میشد.

اسیران نیز غنیمت جنگی به حساب می آمدند،به دنبال ارتش تجار برده نیز وارد میشدند تا مردم اسیر را برای فروش در بازار برده خریداری کنند تنها پس از یک اردوکشی رومیان صد و پنجاه هزار اسیر بعنوان برده فروخته میشدند،در میان اسیران زنها و کودکان نیز مشاهده می شدند،رومیان سکنه کشورهای اشغال شده را وادار به پرداخت مالیات های سنگین می نمودند،کسانی که قادر به پرداخت مالیات نبودند با تمامی افراد خانواده شان به بردگی گرفته می شدند.

دربازار اصلی برده فروشان که در یکی از جزایر دریایی اژه واقع بود روزانه تا ده هزار انسان به فروش می رسید،قریب به پنجاه هزار برده در معادن نقره اشتغال داشتند صد الی دوبیست برده درهر یک از کشتی های بزرگ پارو می زدند هر یک از این برده ها پنج الی شش نفر به حرکت در می آورد،بردگان صبح تا شب کار می کردند اگرکاری برای انجام نبود مباشر ملک مشغله دیگری برای آنها می تراشید تا فرصت نیابند با هم صحبت کنند،گاهی بر گردن بردگانی که گندم را آرد می کردند قلاده چوبی می زدند تا برده گرسنه نتواند خود را به آرد گندم نزدیک کند.ارباب سالی یک تن پوش به برده میداد.