تاریخ ایران دوره قاجاریه

نویسنده: رابرت گرنت واتسن
مترجم: ع. وحید مازندرانی
ناشر: سیمرغ
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 431
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 4 

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب 

از ابتدای قرن نوزدهم تا سال 1858 با نظری اجمالی به وقایعی که به استقرار خاندان قاجار منجر گردیده است

سردودمان قاجاریه مربوط به یکی از طایفه‌های ترکمان شمال شرق ایران به نام قاجار بود که بر اثر یورش مغول از آسیای میانه به ایران آمدند.آنان ابتدا در پیرامون ارمنستان ساکن شدند که شاه عباس بزرگ یک دسته از آنان را در استرآباد (گرگان امروزی) ساکن کرد و حکومت قاجاریه نیز از قاجارهای استرآباد تشکیل یافته‌است. قبیله قاجار یکی از قبایل قزلباش بود که ارتش صفوی محسوب می‌شد.

ایشان تبار خود را به کسی به نام قاجار نویان می‌رساندند که از سرداران چنگیز بود. نام این قبیله ریشه در عبارت آقاجر به معنای جنگجوی جنگل دارد.قاجار از ریشه کلمه قاچار است که در ترکی به معنای چابک است. پس از حمله مغول به ایران و میان‌رودان، قاجارها نیز به همراه چند طایفه ترکمان و تاتار دیگر به شام و آناتولی کوچیدند.

...از طرز سخنان ایرانیان در کشورهای دیگر راجع به وطنشان شنونده گمان می‌کند که ایران دلپذیرترین منطقه جهان است و هوای آن، آب میوه‌ها، خانه‌ها، باغها، اسبها، شکارگاهها، مناظر و زنانش، همه موضوع مبالغه‌آمیزترین تحسین ایرانیان مقیم هند و اروپاست.

ایرانیان در میان آثار باشکوه و جلال اروپایی لاف می‌زنند که سرزمین کشورشان از هر جهت عالی‌تر است و در بین اروپاییان و در عین خوشگذرانی آرزو می‌کنند روزی باز از سرچشمه شیراز بنوشند و بانگ غزلهای حافظ گوششان را نوازش دهند.