تاریخ اوپک

تاریخ اوپک

نویسنده: فواد روحانی
مترجم: منوچهر روحانی
ناشر: شرکت سهامی کتابهای جیبی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 469
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1353 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ ابتدای کتاب مهر و نوشته دارد

مروری بر کتاب

بیش از شصت سال پیش، در روزهای دهم تا چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۰ رهبران ایران، عراق، کویت، عربستان سعودی و ونزوئلا، در بغداد گرد آمدند. این گردهمائی چهار روزه، به تشکیل "سازمان کشورهای تولیدکننده نفت" انجامید. رهبران چهار کشوری که بیشتر آن‌ها در گذشته جزو مستعمرات قدرت‌های غربی به حساب می‌آمدند، معتقد بودند که در بازار جهانی نفت، قیمت نفت‌خام از سوی کنسرن‌های غربی به صورت غیرعادلانه تعیین می‌شود و باید برای مقابله با این سیاست دست به کار شد.

هدف اوپک، از همان آغاز این نبود که بهای نفت را در بازارهای جهانی بالا ببرد. بلکه اعضای آن می‌خواستند با استفاده از قانون عرضه و تقاضا و اثرگذاری بر آن، سهم خود را از درآمد نفت به حدی برسانند که بتوانند اقتصاد ملی خود را در مسیر توسعه هدایت کنند. تنها سیاست اوپک در ۵۰ سال گذشته این بوده که تولید نفت را، در حد تامین نیاز بازار و جلوگیری از افزایش بی‌رویه عرضه نسبت به تقاضا، کنترل کند.

برای اجرای همین سیاست است که رهبران اوپک هر‌سال دوبار در وین گردهم می‌آیند. در این نشست‌ها، وضعیت بازار بررسی و سقف تولید اوپک تعیین می‌شود. هریک از کشورهای عضو، نسبت به میزان ذخائر و توان تولید خود، سهم معینی از میزان تولید تعیین شده دارند و مجاز نیستند بیش از آن در اختیار بازار قرار دهند. به این ترتیب است که اوپک نقش خود را در ایجاد توازن میان عرضه و تقاضا ایفا می‌کند...

یکی از کیفیات مشخص قرن ما توسعه بی سابقه روابط بین المللی است. بشر علیرغم کشمکش های گوناگون ، جنگ های مصیبت بار و موانع بی شمار بر روی هم ، از نزدیک شدن به یکدیگر هم از لحاظ معنا ، هم از نظر فضا بازننشسته است. در روزگاران ما همکاری بین المللی در کلیه زمینه های فعالیت انسانی روز بروز توسعه می یابد. مخصوصا از میان رفتن سدهای ملی در بخش های اقتصادی و صنعتی به سود همکاری منطقه ای و جهانی یکی از رویدادهای معمولی دوران ماست.

اغراق نیست اگر گفته شود که از تمام صنایع زمان ما نفت بیش از همه جنبه بین المللی دارد. نفت نه تنها در میان نیازمندی های روزانه آدمی مقام بسیار مهمی احراز کرده است ، بلکه در تمام فعالیت های بشری که مرتبط به علم ، تکنولوژی ، قانون ، اقتصادیات ، سیاست ، صنعت یا روابط بین المللی است به طریقی رخنه کرده است.