اشوزرتشت، هدف از آفرینش انسان را پیکار بی‌وقفه و پیگیر او با «دروغ»(همه کژی‌ها و ناراستی‌ها) می‌داند. نخستین مرحله‌ی این مبارزه آن است که هرکس به سهم خود بکوشد تا «دروغ» را رها کند و به «راستی» گراید. این، موجب افزایش نیروی «خیر» و کاهش نیروی «شر» می‌شود. اشوزرتشت، حتا کمک کردن به دروغکاران و یا افشا نکردن آنان را، تضعیف جبهه راستی و تقویت جبهه دروغ می داند....

در بینش زرتشت، بهشت (بهترین هستی) بازتاب رفتار نیک انسان، و دوزخ ( بدترین هستی) بازتاب رفتار نادرست انسان است که در این جهان به او باز خواهد گشت و پس از مرگ نیز به همراه روانش خواهد بود. به تعبیر دیگر، در بینش زرتشت، بهشت یا دوزخ را خداوند برای انسان نیافریده است بلکه آن را خود انسان، در این جهان به دست خود و برای خود، می‌آفریند و پس از مرگ نیز با خود (به همراه روان خویش) به جهان دیگر می برد...

وقتی بخواهید از چگونگی اندیشه انسان در درازای تاریخ پرنشیب و کم فراز آن آگاه شوید، به هر کتابی که در زمینه فلسفه و یا تاریخ فلسفه نوشته شده است، مراجعه کنید، به تقریب همه جا با اندیشمندان یونان باستان آشنا میشوید، سپس بحثهایی در زمینه های کلامی دوران سیاه سده های میانه میبینید و سرانجام به دوران بعد از نوزایی و آغاز خردگرایی انسان میرسید که تا زمان حال ادامه دارد. با این برداشت، تنها انسانی که در سرزمینهای اروپایی می زیسته، می توانسته درباره انسان و بستگی او با طبیعت و جهان هستی بیندیشد و قومهای دیگر ی که در سرزمینهای دیگر بالیده اند، در این راه سهمی نداشته اند و یا ارثیه ای ناچیز از خود به یادگار گذاشته اند ... و این دگرگونه کردن چهره تاریخ و چهره انسان اندیشمند است.

انسان در سراسر گیتی و در تمامی درازای تاریخ، برای شناخت جهان و برای یافتن جایگاه خود در جهان هستی می اندیشده و این ویژگی نمی تواند خاص انسانهای سرزمین تنگی همچون اروپا باشد ... باید اندیشمندان حقیقت جویی پیدا شوند و کار تنظیم تاریخ اندیشه انسانی و قانونمندیهای حاکم بر آن را به عهده بگیرند. همه سنها و مدرک های لازم ، فراهم است، تنها باید قانونمندیها و بستگی ها را پیدا کرد و بدون غرض و با احترام به همه قوم ها و ملتها کار را آغاز کرد.

در این میان بیش از همه به فلسفه ایرانی و به بنیان گذار خرمند آن زرتشت پاک بی انصافی شده و هنوز کسی نتوانسته است با توجه به همین اثرهای ناچیز باقی مانده مقام پر ارزش زرتشت را از نظر تاریخی و اندیشه ای بازگو کند.