بیست کشور آمریکای لاتین ؛ سه جلدی

بیست کشور امریکای لاتین

نویسنده: مارسل نیدر گانگ
مترجم: محمد قاضی
ناشر: خوارزمی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 905
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1358 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

تحولات سیاسی و اجتماعی بیست کشور آمریکای لاتین در دهه طوفانی انقلاب های چپ گرا

آمریکای لاتین بخشی از آمریکاست که در آن به زبان هایی با ریشه لاتین صحبت می شود. زبان فرانسه با اینکه جزو زبان های مشتق از لاتین است، در این ناحیه صحبت نمی شود یا به صورت بسیار نادر مورد استفاده قرار می گیرد.
تعریف متداول تر آمریکای لاتین در واقع از 18 کشور مستقل "آمریکای اسپانیایی" گرفته می شود که زبان رسمی اصلی آن اسپانیایی است.

نیز باید پرتغال را به این فهرست افزود که زبان رسمی آن پرتغالی است. مفهوم آمریکای کاتولیک و لاتین در برابر آمریکای آنگلوساکسون و پروتستان از اطرافیان ناپلئون سوم گرفته و عبارت "آمریکای لاتین" برای نخستین بار توسط شاعر کلمبیایی خوزه ماریا تورس کایسدو در قرن نوزدهم و نیز جامعه شناس اهل شیلی به نام فرانسیسکو بالبائو به کار برده شد.

 امپراطور فرانسه ناپلئون سوم در سال 1861 و به نام دفاع از کشورهای "لاتین" که از نظر فرهنگی به فرانسه نزدیک بودند، برای حمایت از اتحادیه کشورهای لاتین، لشکری به مکزیک اعزام می کند. به این ترتیب فرانسه حوالی سال های 1860 مفهوم "اتحادیه کشورهای لاتین" را به نواحی انگلیسی زبان آمریکا تحمیل می کند. این اتحادیه از کشورهایی تشکیل می شد که به زبان های اسپانیایی، پرتغالی و فرانسوی صحبت می کردند. 

با اینهمه چنین مداخلاتی همواره موضوع مشاجرات و کشمکش ها بوده، چه مادرید به نام حقوق مام میهن، تا امروز عبارت "آمریکای لاتین" را به رسمیت نشناخته، بلکه مفهوم "تمدن و زبان اسپانیایی" را بر آن ترجیح می دهد. اسپانیایی ها همواره ترجیح داده اند به جای عبارت "آمریکای لاتین" از عباراتی چون "آمریکای اسپانیایی" یا "ایبرو آمریکا" – منسوب به شبه جزیره ایبریک از جزایر اسپانیا و پرتغال- استفاده کنند. چندیست جغرافی دانان از عبارت "باختر دور" برای نامیدن آمریکای لاتین صحبت می کنند.

آمریکای لاتین بخشی از آمریکاست که در آن به زبان هایی با ریشه لاتین صحبت می شود. زبان فرانسه با اینکه جزو زبان های مشتق از لاتین است، در این ناحیه صحبت نمی شود یا به صورت بسیار نادر مورد استفاده قرار می گیرد.
تعریف متداول تر آمریکای لاتین در واقع از 18 کشور مستقل "آمریکای اسپانیایی" گرفته می شود که زبان رسمی اصلی آن اسپانیایی است.

نیز باید پرتغال را به این فهرست افزود که زبان رسمی آن پرتغالی است. مفهوم آمریکای کاتولیک و لاتین در برابر آمریکای آنگلوساکسون و پروتستان از اطرافیان ناپلئون سوم گرفته و عبارت "آمریکای لاتین" برای نخستین بار توسط شاعر کلمبیایی خوزه ماریا تورس کایسدو در قرن نوزدهم و نیز جامعه شناس اهل شیلی به نام فرانسیسکو بالبائو به کار برده شد.

امپراطور فرانسه ناپلئون سوم در سال 1861 و به نام دفاع از کشورهای "لاتین" که از نظر فرهنگی به فرانسه نزدیک بودند، برای حمایت از اتحادیه کشورهای لاتین، لشکری به مکزیک اعزام می کند. به این ترتیب فرانسه حوالی سال های 1860 مفهوم "اتحادیه کشورهای لاتین" را به نواحی انگلیسی زبان آمریکا تحمیل می کند.

این اتحادیه از کشورهایی تشکیل می شد که به زبان های اسپانیایی، پرتغالی و فرانسوی صحبت می کردند. با اینهمه چنین مداخلاتی همواره موضوع مشاجرات و کشمکش ها بوده، چه مادرید به نام حقوق مام میهن، تا امروز عبارت "آمریکای لاتین" را به رسمیت نشناخته، بلکه مفهوم "تمدن و زبان اسپانیایی" را بر آن ترجیح می دهد.

اسپانیایی ها همواره ترجیح داده اند به جای عبارت "آمریکای لاتین" از عباراتی چون "آمریکای اسپانیایی" یا "ایبرو آمریکا" – منسوب به شبه جزیره ایبریک از جزایر اسپانیا و پرتغال- استفاده کنند. چندیست جغرافی دانان از عبارت "باختر دور" برای نامیدن آمریکای لاتین صحبت می کنند.

فهرست

جلد اول :

برزیل
آرژانتین
اروگوئه
پاراگوئه

جلد دوم :‌

شیلی
بولیوی
پرو
اکوادور
کلمبیا
ونزوئلا

جلد سوم :

مکزیک
گواتمالا
هندوراس
ال سالوادور
نیکاراگوئه
پاناما
کستاریکا
هائیتی
دومنیکن
کوبا