بپاخیز ایران من

نویسنده: برزین آذرمهر
ناشر: صلح
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 104
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1358 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

شعر"رزم مشترک"(همراه شورفیق) از جمله شعرهای مجموعه ی"بپا خیز ایران من" سروده ی" برزین آذرمهر" جعفر مرزوقی است که نخستین بار در سال۱۳۵۵ به همت انتشارات ارانی ،در خارج از کشور،وبعد ها،در سال ۱۳۵۸توسط "نشر صلح "به سر پرستی آقای ناصرموذن در ایران منتشر گردید.

این شعر همان زمان ها، البته بی آن که من در جریان آن قرار بگیرم، به ابتکار هنرمند چیره دست پرویز مشکاتیان و با هنرمندی استاد شجریان به صورت سرود رزمی در آمد و امروز شاهد اجراهای دیگری نیز از آن هستیم. علاوه بر آن شعر "محبوب من وطن" با آواز شهرام ناظری وشعر دیگری نیز از همین مجموعه، آن گونه که در سایت رسمی زنده یاد مشکاتیان آمده است، برای تنظم آهنگ "پیروزی"مورد استفاده ی استاد قرار گرفته است .

از آنجا که شعر"رزم مشترک" و اساسا خود مجمو عه ی"بپا خیز ایران من "تا مدتها به شاعر پر آوازه ی ما سیاوش کسرایی ،نسبت داده می شد،و حتی این جا وآن جا به نام او به چاپ هم رسید، بنا به توصیه ی برخی دوستان، بهتر دیدم یادداشت کوتاهی همراه این شعر کنم و بدین ترتیب بکوشم تا شاید به این توهم سرسخت ،ریشه دار و حتی گاه آزار دهنده که هنوز که هنوز است پایداری نشان میدهد،پایان بدهم.

به گمان من شما هم همچون من، بر این باورید که به هیچ وجه گوارا نیست که شاعر اثری،هر بارخود را در وضعیتی بیابد که مجبور باشد دلیل و مدرک بیاورد تا ثابت کند،شعری که خود او سروده ،متعلق به دیگری نیست و تازه همیشه موفق هم نباشد!
بی شک شما بهتر از من می دانید که در افتادن با توهمی که بر اثرنفوذ برخی از رسانه ها گروهی،جا باز کرده و گسترش یافته، کارچندان ساده ای نیست،مگر آن که با سلاح برابر به جنگ آن رفت.دلیل رویکرد من به شما این است.

درضمن به آن هایی که شک و یقین شان در این مورد، نیرومند تر ازآن است که آماده ی پذیرش چیزی غیر آن باشند ،پیشنهاد می کنم، دست کم به فهرست مجموعه ی کامل شعرهای زنده یاد سیاوش کسرایی ،از انتشارات،"نشر کتاب نادر" سال ۱۳۸۴، مراجعه کنند و اگر در آن، اثری از مجموعه شعر"بپا خیز ایران من"و یا شعر هایی که از این مجموعه به آن شاعر پر آوازه ،نسبت داده می شود ،یافتند ،بر باور خود اصرار ورزند! با احترام و سپاس.جعفر مرزوقی(برزین آذرمهر)

رزم مشترک

همراه شو رفیق!
تنها
نمان به درد!

کین درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمی شود!

دشوار زندگی
هرگز برای ما
بی رزم مشترک
آسان نمی شود!

تنها
ممان به درد!
همراه شو رفیق!

تیر ماه ۱۳۵۲
برزین آذرمهر

ودر پایان این شعر را نیز می افزایم که هنوز در مجموعه ای نیامده است.

به مرغان ِ شب شکن!
بر صخره ها،
غریو پلنگان تیز چنگ،
بر گرده ها،
کبودی شلا ق های باد...

بگذار
چابکانه بتازم به دره ها ،
در چشمه های ژرف،
بشویم ملال راه!

اندوه آهوانه ی دیرین
رها کنم!
پر شور،
نعره های پلنگانه،
سر دهم!

در د یولاخ شب
هربند،
بگسلم!

خرسنگ های سخت
پر خشم
بشکنم!