بررسی روابط اگزیستانسیالیست با جامعه

بررسی روابط اگزیستانسیالیست با جامعه

نویسنده: محمدرضا زمانی
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 170
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو ؛ جلد پشتی کمی سفیدک زده

مروری بر کتاب

اگزیستانسیالیسم ، گرایشی است فلسفی که در قرن نوزدهم میلادی مطرح و در قرن بیستم توسعه یافت . چهار فیلسوف نامدار به عنوان چهره های سر شناس این فلسفه شناخته شده اند. سورن کیرکگارد (1813-1855) فردریش نیچه (1844-1900) مارتین هایدگر (1813-1976) ژان پل سارتر (1905-1980) .

اگزیستانسیالیسم جدید با کیرکگارد شروع می شود . عقاید وی در آن زمان بدعتی نو و اعلام نظرات جدیدی بود. اگزیستانسیالیسم همان چیزی را پیشنهاد می کند که سقراط بر فلسفه زمان خودیشنهاد داده بود : توجه به طبقات مادی را در مرکز فلسفه باید رها کرده و بدنبال چیزی فراگیر باید گشت تا بتوان همه چیز را تشریح کرد ، نه آنکه تنها انسان را در مرکز بررسی های فلسفی قرار داد.

فلسفه ممکن است فلسفه نامیده نشود و در شرایط کلی ، نظام پذیر هم نباشد . یکی از انتقادهای اگزیستانسیالیست ها بر فلسفه سنتی این است که اینها همه چیز ، مخصوصا انسان را فدای سیستم کرده اند . فلاسفه اگزیستانسیالیسم در حد نهایت فرد گرا هستند .