برخی از آثار باقی مانده از ری قدیم

برخی از آثار باقی مانده از ری قدیم

نویسنده: حسین کریمان
ناشر: دانشگاه ملی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 240
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ : 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

مصور همراه با نقشه های خارج از متن

در دامنه جنوبی رشته‌کوه‌ توچال، جلگه‌ای پهناور افتاده است که از دیرباز مسکون و معمور بود. این آبادی بزرگ و گسترده، ری باستان است که از چند قرن پیش آبادی خود را از دست داده و سپس میراث خود را به شهر جوان و جدید طهران داده است. تاریخ سکونت بشر در ری را بایستی در نخستین سده‌های ورود آریایی‌ها به این منطقه دنبال کرد: هزاران سال قبل. پیدا شدن سفال‌های کهنه و انواع عتیقه‌جات باستانی، قدمت و درازای این گوشه از خاک ایران را اثبات کرده است...

شهر تهران، دنباله تاریخی و فرهنگی شهر کهن بنیاد شش‌هزارساله «ری» است که روزگاری با بابل و نینوا و در عهد اسلامی با بغداد و دمشق و نیشابور همسانی داشته و در کتابهای اوستا، تورات و آثار یونانی و همه کتاب‌های تاریخی و جغرافیایی مسلمانان از آن به تفصیل یاد شده است.این شهر زادگاه مردان بزرگ، فرهنگ‌واران نامدار و دانشمندان و فقهای مشهوری است که هر یک به نوبه خود از این خطه ایران‌زمین، سراسر کشور را ارشاد و راهبری کرده‌اند. این کتاب در معرفی و شرح و توضیح و تبیین اماکن و پاره‌ای از اماکن از میان رفته دیگر این شهر و بزرگانی که این ابنیه بدیشان مربوط یا منسوب است، تألیف و تنظیم شده است.

آتشکده ری، کلیاتی در باب تاریخچه آتشکده ری، مدرس ری باستان، مدفن زکریای رازی، زاویه ابراهیم خواص، گنبد مراویچ زیاری، سرای صاحب عباد، تپه نقاره‌خانه، گنبد فخرالدوله، برج طغرل، کوه سرسره و کوه بی‌بی شهربانو عناوین برخی از مکان‌هایی است که درباره آثار برجای مانده بر آنها در این کتاب سخن به میان آمده است.فهرست نقشه‌ها و عکس‌های هوایی و تصاویر، بخش پایانی کتاب را تشکیل می‌دهد.

در کتاب برخی از آثار بازمانده از ری قدیم (مصور،با نقشۀ جغرافیایی) ی از «بقایای بناهای ری کهن که بر فراز کوهها و تپه‌های آن حدود از شاهان و امرا و بزرگان پیشین به جا مانده» گفت و كو شده است. «این بناها در چند قرن اخیر به عللی که تفضیل آن فراخور این مقام نیست، گذشته از متروک ماندن و گزندی که از باد و باران و تابش آفتاب دیده، به کلنگ جمعی سودپرستِ غارتگر، برای استفاده از آجرهای سوخته و آفتاب خوردۀ آنها خراب و ویران گردیده است و علاوه بر آنها در سالهای اخیر گروهی آزمند دیگر جهت به دست آوردن اشیاء عتیقه و نفیس حفاریهای غیر علمی در خرابه‌های ری به عمل آوردند و تتمۀ بیشتر آثار موجود را بدین ترتیب از میان بردند.»

در این کتاب، نام و نشان اماکن از میان رفته یا آنچه باقی مانده به دقت ثبت شده است و البته در شناسایی و تبیین آنها «از استناد به مآخذ نامعتمد و تکیه بر استنباط غیر مستند» خودداری شده است. آتشکدۀ ری، کلیاتی در باب تاریخچۀ آتشکدۀ ری، مدرس ری باستان، مدفن زکریای رازی، زاویه ابراهیم خواص، گنبد مراویچ زیاری، سرای صاحب عباد، تپۀ نقاره‌خانه، گنبد فخرالدوله، برج طغرل، کوه سرسره و کوه بی‌بی شهربانو عناوین برخی از مکانهایی است که دربارۀ آثار برجای مانده بر آنها در این کتاب سخن به میان آمده است.

آثاری که مؤلف کتاب دربارۀ آنها سخن گفته، گه گاه از نظر باستان شناسان نیز پنهان مانده، یا به تخمین و تقریب از آنها گفتگو شده است، خاصه اینکه این گروه غالباً از احوال بانیان بناها غافل بوده‌اند. به همین اعتبار، کتاب حاضر می‌تواند یکی از کلیدهای پژوهشی باستان شناسان کشورمان هم به شمار آید. در این رسالۀ گرانبها استاد حسین کریمان همچنین با آوردن انواع فهرست ها و منابع و مآخذ، خوانندگان را مدد فراوان رسانده است.