نویسنده در این کتاب با استفاده از تمثیل، داستان زندگی افرادی را حکایت می‌کند که هرگز از زندگی و سرنوشت خود راضی نیستند و نیز عده‌ی دیگری که با کمک دیگران به کمک رشد و هدف خود می‌رسند اما پس از آن، آن‌ها را فراموش کرده و همه‌چیز را حاصل تلاش خود می‌دانند. در کتاب ماجرای دانه‌ای بازگو می‌شود که سعی دارد از دل خاک بیرون بیاید و در این میان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند اما وقتی سر از خاک بیرون می‌آورد....

نمی دونس چشاشو باز بکنه یا نه ؟
بالاخره با اکراه و بعد مدتی کش و قوس ، بازشون کرد وتنها چیزی که دید سیاهی بود .
یه نگاهی ام به دور واطراف کرد و دید هیچ جا ، هیچ چی نیس .

با خودش گفت : آخه چه امیدی می تونه میون اینهمه تاریکی وجود داشته باشه ، اونم برای موجود ضعیفی مث من .
بنابراین چشاشو بست و منتظر شد . دو سه روز بعد ، خشکیده و فرسوده ، روی خاک افتاد و پوسید و مرد .