- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 95349 - 202/7
- وزن: 0.30kg
- UPC: 20
قرمطیان بحرین و فاطمیان
نویسنده: ميخائل يان دخويه
مترجم : محمدباقر اميرخانى
ناشر: سروش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 190
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : عالی
مروری بر کتاب
در اين اثر، پيدايش، تحول و تاريخ و باورهاى فرقه مذهبى، سياسى و مرموز قرمطيان بحرين و ارتباط آنان با دولت فاطميان مورد بررسى قرار گرفته است.كتاب مشتمل بر يادداشت مترجم، پيشگفتار مؤلف و متن اصلى با همان عنوان اصلى كتاب (قرمطيان بحرين و فاطميان) است. در آخر نيز بخشى با عنوان ضمايم [درباره نام قرمطيان] آمده است.
قرمطيان كه از مرموزترين فرق و مذاهب اسلامى بودند، نشأت خود را از وضع بغرنج سياسى كه در آن زمان در جنوب ايران به وجود آمده بود آغاز كردند. هدف اصلى نهضت قرمطى عصيان و شورش عليه دستگاه خلافت عباسى بغداد بود. قيام، به دنبال خروج موالى به پيشوايى صاحب الزّنج، با بهرهبردارى از اوضاع آشفتهاى كه بر خوزستان آن روز حكمفرما بود آغاز و سپس به سواد كوفه و بصره و مكه و حتى تا شام و مصر و آفريقا كشيده شد.
تكمله كتاب نيز با جدول هاى نجومى بسيار دقيق و پرارزش از قرانها (طى حدود هشت قرن) تمام مىشود. اين جدولها توسط باكهويزن، مدير رصدخانه كشور هلند، تنظيم گرديده است، آن هم با دو سيستم مبتنى بر مركزيّت زمين (از نظر قدما تا زمان گاليله) و مركزيت خورشيد (نظر جديد از زمان گاليله). بايد يادآور شد كه اين جدولهاى نجومى براى پژوهشگرانى كه مىخواهند در ادوار ديگر، از قرانات و ساير احكام، خلال قرنهاى مذكور، در تحقيقات خود استفاده كنند بسيار سودمند است.
منظور از قِرانات همان تقارنهايى است كه گاه بهطور مثال بين مشترى و كيوان روى مىدهد.همچنين چندى از مباحث فلسفى و كلامى درباره عقايد اسماعيليان و فاطميان، با ذكر اصطلاحات آنان، در خلال كتاب آمده است. شناسايى همه اصول و فروع عقايد قرمطيان به دو دليل براى ما امكانپذير نيست: يكى فقدان مأخذ به قلم خود قرمطيان؛ ديگر كتمان عقيده از جانب اصحاب و پيروان اين فرقه
از آنجا كه كتاب در حدود صد سال پيش تأليف شده، بسيارى از منابع مورد استفاده مؤلف، نسخههاى خطّى بوده است. مؤلف چنانكه خود در مقدمه يادآورى مىكند، از نسخ موجود در كتابخانههاى معتبر دنيا، مانند پاريس، برلن، لنينگراد، گوتا و همچنين كتابخانههاى شخصى استفاده كرده است.
مؤلف در مواردى كه به اثرى معروف از نويسندهاى اشاره دارد به ذكر نام نويسنده اكتفا مىكند و عنوان كتاب را يادآور نمىشود. در اينگونه موارد، لازم شمرديم اسم كتاب را نيز بيفزاييم. همچنين در مورد آثارى كه متعاقباً به چاپ رسيده به نسخههاى چاپى مراجعه و نقل قولهايى از نسخ خطى را نيز با آنها مقايسه كرديم؛ هرجا كه مطلب به توضيح يا تكملهاى نياز داشت، در حواشى آورديم