بال هایش را کنار شعرم جا گذاشت و رفت

بال هایش را کنار شعرم جا گذاشت و رفت

نویسنده: واهه آرمن
ناشر: مشکی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 93
اندازه کتاب: رقعی روکشدار - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

واهه آرمن شاعر توانای ارمنی، اهل مشهد و متولد به سال 1339 شمسی است که تحصیلات عالی خود را در رشته جامعه شناسی در لندن به پایان رسانده است. اولین دفتر شعر او با عنوان به سوی آغاز به زبان ارمنی است که در تهران منتشرمی‌شود. دومین دفتر شعری که از او انتشار می یابد نیز به زبان ارمنی است. سومین دفتر شعر وی با عنوان جیغ در ایروان ارمنستان منتشر می شود.

اولین شعر آرمن نامه‌ای کوتاه به یک دوست بود. او بعد از بهبود نسبی و بازگشت به ایران، نامه‌ای به زبان ارمنی و با سطرهای شاعرانه برای یکی از دوستانش در خارج از کشور می‌نویسد. دوستش با او تماس می‌گیرد و وی را بسیار تشویق می‌کند. آرمن از این‌جا شعر نویسی و بازی با شعر را آغاز می‌کند.

...زمانی که به ارمنی شعر می‌نوشتم، همیشه دغدغه‌ام این بود که آنچه را که در ذهن دارم چگونه بنویسم، در حالی که وقتی به فارسی شعر می‌نویسم، تنها به این موضوع می‌اندیشم که چه بنویسم. به نظر من شاعر باید به زبانی که به آن می‌نویسد تسلط کامل داشته باشد، طوری که هرگز نگران چگونه نوشتن نباشد، بلکه تمام فکر و ذکرش این باشد که چه بنویسد....

هرگز به دستش ساعت نمی بست
روزی از او پرسیدم
پس چگونه است سر ساعت به وعده می آیی؟

گفت:
ساعت را از خورشید می پرسم
پرسیدم:
روزهای بارانی چه طور؟
گفت:
روزهای بارانی
همه ساعت ها ساعت عشق است!
-راست می گفت
یادم آمد که روزهای بارانی
او همیشه خیس بود...

امروز
بر خاک این کاغذ
بذر عشق می‌افشانم
خوشه‌های امید را درو می‌کنم
وتنور ایمان را می‌افروزم
تا فردا
شعر نان را
بر سفره‌ی تو بگذارم