این گونه فرزندتان را تربیت کنید

این گونه فرزندتان را تربیت کنید

نویسنده: عباس عطاری کرمانی
ناشر: آسیم
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 478
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

در جهان امروز، جهانی که مادیگرایی و روزمرگی موجب بلعیدنِ عمر می‌شود، اکثر پدران و مادران درگیر مسائل حاد مصرف‌گرایی گردیده، تمام کوشش و فعالیتشان را برای تهیه و هزینه مایحتاج زندگی ماشینی صرف می‌کنند. در این گردونه و چرخش سریع زیاده‌خواهی متأسفانه فرزندان، طعمه‌های لذیذ غول زندگی ماشینی امروز گردیده‌اند.

محققان، عصر حاضر را دوران فرزندسالاری می‌خوانند و پیامدهای ناشی از آن را مخرب دانسته‌اند، لذا از تمام نویسندگان، گویندگان و... خواسته‌اند که راهکارهای لازم را ارائه دهند؛ این کتاب با بهره‌گیری از آخرین دست‌آوردهای علمی از رایانه و اینترنت و آثار نوشتاری تلاش دارد تا بهترین روشهای تربیتی و پرورشی را نشان دهد. وظیفه والدین است که با مطالعه روشهای گوناگون فرزندانشان را در پیچ و خمهای زندگی امروز رهنمون باشند تا در آینده پیروز و موفق و با اعتماد به نفس بار آیند....

در رابطه با کودکان، والدین باید چه کنند؟!

این پرسشی است که در خانواده همیشه مطرح می‌باشد. شما تا هنگامی که صاحب دومین فرزندتان نشوید، به قول عده‌ای پدر و مادری کامل نیستید. والدینی که دارای یک فرزند می‌باشند، این مطلب را به خوبی احساس نخواهند کرد و تنها پدر و مادرانی متوجه این مسئله می‌شوند که دارای دو فرزند یا بیشتر باشند.

آنها با توجه به دعواهای بین فرزندان یک خانواده این حرف را می‌زنند. داشتن بیش از یک فرزند برای والدین این فرصت را به وجود می‌آورد که تجربه‌ای زیاد را فرا گیرند. تجربه‌هایی از قبیل تقسیم کار، چگونگی دوست داشتن، توان همکاری با یکدیگر، خو گرفتگی، و....

گرچه بسیاری از خانواده‌ها با داشتن دو فرزند مخالف هستند، اما دیدگاههای مثبت زیادی در این باره وجود دارد. مشاجرات دوبه دوی بین فرزندان یکی از مشکلات بزرگ خانواده است. زیرا احساس می‌کنند کاری برای فرزندانشان نمی‌توانند انجام دهند، در حالی که این طور نیست. رفتارهایی نظیر واکنش تند، بداخلاقی، سرزنش، بی‌توجهی به احساسات آنها، و دخالت در دعواهای کودکان می‌تواند باعث تشدیدتشنج شود. والدین باید به جای اینکه در برابر دعواهای آنها عکس‌العمل نشان دهند، کنار بایستند و از داوری خودداری کنند.

فرزندان باید بدانند و به آنها عملاً یاد دهید که لازم است کارهایشان را خودشان ترتیب دهند و این آموزش مهم به عهده والدین است. مثلاً در موقعیتی مناسب چگونگی گفت‌وگو و مذاکره به جای دعوا را به آنها آموزش دهند. به کودکان گذشت را یاد دهند تا گهگاه بتوانند وسایل بازی خود را با یکدیگر تقسیم کنند.

نکته مهم دیگر اینکه اعتمادبه نفس را در کودکانتان تقویت کنید تا آنها بتوانند کارها را خودشان انجام دهند. مثلاً وقتی یک عروسک برای دو کودک وجود دارد باید به آنها یاد داد که با هم کنار بیایند و خودشان مشکل خویش را حل کنند. هنگامی که بر سر یک اسباب‌بازی دعوا می‌کنند شما می‌توانید با آنها هم‌بازی شوید. با این کار آنها اسباب‌بازی را که موجب اختلاف شده به شما خواهند داد و دعوا پایان می‌پذیرد.

هنگام دعوای یک خواهر و برادر والدین می‌توانند با حرفهای خود آنها را آرام سازند و از گریه و داد و جیغ آنها نترسند. مثلاً هنگامی که خواهری ماشین برادرش را می‌شکند و برادر به شدت از او عصبانی می‌شود و می‌خواهد او را تنیه کند، شما با آرامی به او یاد بدهید که به خاطر این شکستن، تنبیه یا زدن معنی ندارد، با او صحبت کنید و آرام سخن بگویید تا عصبانیتش فروکش کند. به خاطر داشته باشید که احساس خوبی پس از رفع عصبانیت در او به وجود می‌آید. بنابراین دخالت شما در نزاع آنها مشاجره آنان را بیشتر می‌کند. والدین به این نکته مهم تربیتی توجه داشته باشند که فرزندان ما نیازمند مهارت در گفت‌وگو هستند تا نسلی پویا شوند.