- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 181344 - 46/3
- وزن: 1.30kg
ایران و جهان ؛ از مغول تا قاجاریه
نویسنده: عبدالحسین نوایی
ناشر: هما
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 650
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : در حد نو ؛ لبه تصاویر انتهای کتاب رد زردی داشته و کمی چروک شده
مروری بر کتاب
مصور
این کتاب از نه بخش پدید آمده است:
بخش نخست دوران مغول را در برمیگیرد،و مشتمل است بر روابط مغولان با ملل دیگر و نخستین فرستادهء مغرب زمین،روابط ایران با ملل دیگر در عهد ایلخانان،هولاکو و مسیحیان.اباقاخان و پاپ کلمان چهارم،شعر سعدی در چین،نخستین ایلخان مغول که مسلمان شد،پول کاغذی،شکست مغول در برابر سربازان اسلام،کشیشان جهانگرد.
بخش دوم،روابط ایران و جهان در قرن هشتم و نهم است که در این بخش از فرنگ و فرنگیان،سفیر شاه منصور در دربار عثمانی،نامه تیمور به پادشاه فرانسه، ارتباط سیاسی با چین،حروفیه،سخنی به میان آمده است.پایان قرون وسطی یا آغاز قرون جدید،بخش سوم این کتاب است و قره قویونلو و آق قویونلویان چهارمین قسمت این کتاب را پدید میآورد،که در آن از سفرای ونیزی،قدیمترین وصف از تخت جمشید،سفیری یهودی از جانب شاهی مسلمان،گفتگویی شده است.
صفویان بخش پنجم این اثر است که شاید از لحاظ محتوا و اشتمال بر مضامین ارزنده پربارترین بخش این کتاب محسوب میشود.در این بخش از شاه اسمعیل از نظر تجار ونیزی،نخستین رابطهء صفویان با انگلیسیان، اولین قرارداد با انگلیسیها،روابط با هلند،آغاز دیپلماسی زور،سیاست تجاوز آشکار،روابط ایران و فرانسه،اروپائیان در خدمت دربار ایران،وسایل علمی اروپایی در ایران،استاد کاران فرنگی،سخن رفته است.
ایرانیان و هندوان بخش ششم این کتاب است و در آن از مهاجرت دانشمندان ایرانی به هند،شیوهء معماری ایران در هند،بحث شده است.روابط ایران و آسیای صغیر بخش هفتم کتاب است و افشاریان بخش هشتم آن را پدید میآورد.که در آن از ناوگان خلیج فارس،نادر در برابر انگلیسیها و روسها سخن به میان آمده است و زندیه بخش نهم و آخرین بخش کتاب ایران و جهان است که بیان استعمار به زبان ساده،انگلیسیها در بوشهر،فرانسه رقیب انگلستان،پایان کار هلندیها در خلیج فارس، آلمان شناس سیاست پیشه،فصولی از این بخش را پدید آورده است.
بنا بر آنچه ذکر آن رفت.کتاب ایران و جهان آئینهء تمام نمایی از رویدادهایی است که از عهد مغول تا دورهء قاجاریه در ایران گذشته و در نتیجه تاریخ دیپلماسی آن هفتصد سال را فراهم آورده است.از این روی شاید بتوان گفت که هیچ ایرانی خود را بینیاز از مطالعهء آن نمی بیند...