- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 157144 - 78/4
- وزن: 0.40kg
ایران را از یاد نبریم و بدنبال سایه همای
نویسنده: محمدعلی اسلامی ندوشن
ناشر: یزدان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 320
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1373 - دوره چاپ: 12 ~ 11
کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو
مروری بر کتاب
این کتاب برای خود من از این جهت معنی دار است که طی سالهای دراز - که میتوانست بارورترین دوران عمر باشد - قدم به قدم مرا همراهی کرده است. در پس هر یک از این مقالهها ماجرا یا مسئلهای است که در وضع خاص و بنا به اقتضای خاص، نوشتن را موجب گشته. ارزش آنها هرچه باشد، نبض زمان در آنها به طپیدن آمده، و هنوز هم چنین مینماید که گذشت روزگار از اکنونمندی آنها نکاسته است.
ایران که در این مجموعه و بعضی از نوشتههای دیگرم از آن حرف زیاد به میان میآید، نباید مورد سوء تعبیر قرار گیرد. به هیچ وجه معنیش وطن خواهی ابلهانه،رمانتیک، تعصبآمیز یا توخالی نیست...
در روزگاری که گوئی ایران در ابری از فراموشی پیچیده شده است، اگر کار دیگری از دست ما برنیاید، لااقل خوب است بکوشیم تا فکر او و غم او را در دل خود زنده نگاه داریم».
در افسانهها آمده است که قُقنُس مرغی است خوشرنگ و خوش آواز که منقار او سیصد و شصت سوراخ دارد و برکوه بلندی در مقابل باد نشیند و صداهای عجیب از منقار او برآید. گفتهاند که هزارسال عمر کندو چون سال هزارم به سرآید، و عمرش به آخر رسد، هیزم فراوانی گرد آورد و بر بالای آن نشیمن گیرد و سرودن آغاز کند و مست گردد و بال بر هم زند، بدانگونه که آتشی از بال او بجهد و در هیزم افتد و او در آتش خود بسوزد و از خاکسترش تخمی حادث گردد و از آن قُقنُسی دیگر پدید آید.گفتهاند که او را جفت نیست و موسیقی را از آواز او دریافتهاند....
بین افسانه ققنس و سرگذشت ایران تشابهی میتوان دید. ایران نیز چون آن مرغ شگفت بی همتا، بارها در آتش خود سوخته است و باز از خاکستر خویش زائیده شده....
سالی دیگر بر ایران سپری شد.در عمر کشوری که چند هزار نوروز را جشن گرفته است،گذشت یک سال بس ناچیز مینماید.بر همین دامنهء البرز،در همین خاک ری،سال نو در چه روزهای غمآلود یا شادیآوری آغاز گردیده،چه بیم و امیدها برانگیخته!بهارهایی با کامروایی و سربلندی و سبزبختی فراز آمده و بهارهایی با ماتم و خاموشی و شرمساری.لیکن همهء اینروزهای شاد و ناشاد بر ایران کهنسال گذشته است،و ایران بر غم همهء حادثات،بر غم همهء افتادنها و برخاستنهایش هنوز زنده است.