اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر

اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر

نویسنده: ژان پل سارتر
مترجم: مصطفی رحیمی
ناشر: مروارید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 109
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 6

کمیاب - کیفیت : نو ؛ صفحه اول کتاب علامت کوچکی دارد

مروری بر کتاب 

سارتر در این کتاب مفاهیم فلسفی از دیدگاه اگزیستانسیالیسم را بررسی کرده است. وجود انسان طبق اگزیستانسیاسم سارتر مقدم بر ماهیت او می باشد.انسان پیش از آنکه تعریف آن به وسیله مفهومی ممکن باشد وجود دارد.این کتاب خلاصه ای است از دیدگاه و سیستم فلسفی ژان پل سارتر در مورد اگزیستانسیالیسم و وجود انسان و ماهیت او.

ژان پل سارتر  در 21 ژوئن 1905 در پاریس متولد شد. پدرش مهندس نظامی نیروی دریایی و مادرش، دختر عموی «آلبرت شوایتزر»، برنده جایزه نوبل صلح بود. وقتی که پل پانزده ماهه بود، پدرش مرد و او تا سن ده سالگی نزد «شارل شوایتزر»، پدر بزرگ مشهورش که معلم زبانهای خارجی هم بود، تربیت یافت. «پولوی» کوچک از سال 1907 تا 1917، یعنی مدت ده سال را نزد خانواده مادری اش با خوشی سپری کرد و با حضور در محیط کتابخانه پدر بزرگ با ادبیات آشنا شد.

در سال 1917، مادرش با یک مهندس فنی ازدواج کرد و بدین ترتیب، دوران خوشی او پایان یافت. پل تا سن 15 سالگی برای تحصیل به مدرسه ای در «روشل» می رفت، اما تحمل اوضاع مدرسه و رفتارهای خشونت آمیز دانش آموزان برای او بسیار دشوار بود. وی در سال 1921 به دلیل بیماری به پاریس بازگشت. در شانزده سالگی در مدرسه پاریس با «پل نیزان»، نویسنده جوان - که به مدت هفت سال دوست صمیمی او بود - آشنا شد. 

سارتر به همراه نیزان برای ادامه تحصیل در رشته فلسفه وارد دانشسرای عالی پاریس شد که محل آشنایی او با «سیمون دو بووار» نیز بود. افتخاری که سارتر از دوران کودکی در پی کسب آن بود با رد نوشته هایش از سوی ناشران، ناکام ماند. اما با نگارش نخستین رمان فلسفی اش با نام «تهوع» در سال 1938 و چند زندگینامه درباره خود، شهرت خاصی یافت. پس از آن، نگارش مجموعه ای از داستانها را با نام «دیوار» (1939) آغاز کرد که به دلیل جنگ دوم جهانی، ناتمام ماند.

پیش از شروع جنگ، سارتر آگاهی سیاسی نداشت و فردی صلح جو بود، بی آنکه برای صلح مبارزه کند. او در عین ضدنظامی بودن، بدون هیچ گونه تردیدی وارد جنگ شد و با استفاده از فرصتها توانست به طور متوسط ، 12 ساعت در روز به مدت نه ماه حدود 2000 صفحه بنویسد که بخشی از آن با نام «دفترهای بلاهت جنگ» چاپ شد. 

سارتر در 21 ژوئن 1940، اسیر و به اردوگاهی در آلمان منتقل شد. او در زندان، همبستگی با انسانها را آموخت، شبها برای زندانیان داستان می گفت و حتی نمایشنامه هایی هم در زندان اجرا کرد. پل در سال 1941 با مدرک ساختگی پزشکی آزاد شد؛ اما حضور در زندان، زندگی او را تغییر داد.

او با تعهد تازه ای که در وجودش شکل گرفته بود به پاریس رفت تا با دوستان خود از جمله «مرلوپونتی»، جنبش مقاومتی را به نام جنبش «سوسیالیسم و آزادی» تشکیل دهد. با وجود مخالفت بسیاری از فیلسوفان، برای گسترش جنبش خارج از پایتخت و جذب «آندره مالرو» و «آندره ژید» به شهرستانها رفت، اما با دستگیری دو تن از دوستانش، جنبش نیز از هم پاشیده شد. سارتر تصمیم گرفت تا با قلم خود به مقاومت ادامه دهد.

او در سال 1943، نمایشنامه «مگسها» را که درخواستی برای مقاومت بود، اجرا کرد و در همان سال با انتشار کتاب «هستی و نیستی» و با پیروی از اندیشه های «هایدگر»، پایه های نظام فکری خود را مشخص نمود. سارتر در مدت چند روز، نمایشنامه ای با نام «درهای بسته» را به نگارش درآورد که با موفقیت همراه شد.