- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 133344 - 96/10
- وزن: 0.30kg
انگشتری جمشید
نویسنده: جواد برومند سعید
ناشر: پاژنگ
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 206
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1368 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : نو
مروری بر کتاب
می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
که بخشد جرعهٔ جامش جهان را ساز نوروزی
ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بیفروز
حافظ
...جمشید که هویت او در هاله ای از ابهام و ناشناختگی فرو رفته است، دارای جام گیتی نما بود. می گویند، انگشتری و شراب از ساخته های اوست و آیین شراب را همو بنیان نهاده است. تخت جمشید را شاهان هخامنشی بنیاد گذاشتند ولی به نام جمشید نامیدند. از جمله کارهایی هم که به او نسبت می دهند، بنیانگزاری جشن نوروز است.
جمشید یکی از شخصیتهای نامدار باستانی هند و ایران است. او شخصیتی نیمهخدایی دارد، اما در ایران با اندکی تفاوت تقریبا از همان احترام و قداست برخوردار است.به هر حال از مجموع همه آثاری که از ادوار گذشته برجای مانده است و درباره جمشید مطلبی دارند کارهای شگفتآور و خارقالعادهای به جمشید نسبت دادهاند ازینقرار:
۱- جامی ساخته بود که اوضاع عالم را در آن میتوانست ببیند.
۲۔ دارای انگشتریی بود که هر گاه آن را در انگشت داشت مردم و دیو و مرغ و پری به فرمانش بودند.
۳- تخت و گردونهای داشت که بر آن سوار میشد و در هوا گردش میکرد.
۴۔ شراب را جمشید کشف کرد و ساختنش را به مردم آموخت.
۵۔ در زمان او مردم بیمرگ شدند و گورستانها را ویران کرد.
۶۔ حکومت داد و مساوات را برقرار کرد.
۷- جشن نوروز را پایه گذاری کرد.
۸- پزشکی و درمان دردها و شناختن داروها را بنیان نهاد.
۹- ساختن حمام و کشیدن دیوار
و ...
درین دفتر کوشش بر این است تا یکی دیگر از نسبتهایی که به جمشید داده شده است مورد بررسی قرار بگیرد و آن «انگشتری جمشید» است.مطلب دیگری که باید در اینجا ذکر شود این است که «انگشتری سليمان» نیز سرنوشت بهمپیوستهای با انگشتری جمشید دارد.بایستی زندگی سلیمان تا آنجا که با زندگی جمشید آمیختگی ارتباط پیدا میکند درین دفتر مطرح بشود.
اشعاری که درین دفتر نقل شده منحصرا به منظور بهرهگیری از اطلاعاتی که در آنها بوده صورت گرفته است نه ابعاد دیگری که ممکن است اشعار داشته باشند، از جمله: صناعات ادبی، وزن عروضی، ذکر نسخه بدلها و... گاهی ممکن است يك شعر در چند مورد تکرار شده باشد زیرا يك شعر ممکن است به چند مورد اشاره داشته باشد، و نگارنده به مناسبت هر اشارتی که داشته است آن را در بخش مربوطه تکرار کردهایم.