از سالیان دور آرزو برآن داشتم تا به غور در آثار انقلابات اقتصادی و اجتماعی که البته اکثراً ریشه سیاسی دارند بپردازم. گذشته ایران و وضع فرهنگ و بهداشت و اقتصاد مردم با آنچه سالها بعد دیدم سخت مشغولم کرد. در زمان طفولیت پدر م از ایران عهد قاجار حرف می زد، مادرم از بی نظمی ها و تعدی ها سخن می گفت و دنیای افکارم بدانها که امروز برای فرزندان ما شاید در مقام افسانه آورده شوند بسته بود. ...

... «من یک هدف بیشتر ندارم و هرگز آن را پنهان نکردم و آن سازندگی ایرانی مترقی وتوانا بود که مردمش هم از مواهب و مزایای تمدن مادی برخوردار باشند و هم از اعتلای معنوی و اخلاقی و فرهنگی.

در سال 1322، من هدفهای اصلی سیاست اقتصادی و اجتماعی کشورم را در 5 موضوع خلاصه کردم:

نان، مسکن، پوشاک، بهداشت و آموزش برای همگان؛ بر اساس پنج اصل فوق و به تناسب تدریجی جامعۀ ایرانی و نیازهایش، اندک اندک اصول و مبانی دیگری برای سیاست اقتصادی و اجتماعی کشور اعلام نمودم، که دستاورد آنها اصول انقلاب سفید ایران است که عبارتند از:

1- اصلاحات ارضی و الغای نظام ارباب و رعیتی؛
2- ملی کردن جنگها و مراتع؛
3- تبدیل کارخانه‌های دولتی به شرکتهای سهامی و فروش سهام آنها جهت تضمین اصلاحات ارضی؛
4- مشارکت کارگران در سود خالص کارخانه‌ها؛
5- تجدید نظر اساسی در قانون انتخاب به منظور اعطای حقوق کامل و برابر سیاسی به زنان؛
6- ایجاد سپاه دانش، به منظور سواد آموزی و اشاعۀ فرهنگ در روستاها».

برچسب ها: کتاب انقلاب سفید ایران ؛ کارنامه پیشرفتهای ایران