امیل یا آموزش و پرورش ؛ متن کامل

امیل یا آموزش و پرورش 

نویسنده: ژان ژاک روسو
مترجم: منوچهر کیا
ناشر: گنجینه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 568
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ سلفون جلد کتاب پوسته زده است

مروری بر کتاب 

اینکه افکار روسو پیچیده و گاه توام با ابهام است شک نیست ، اما آنچه این فیلسوف را بر جسته می کند علاوه بر نظراتش بر قلمرو علم و تربیت ، عقایدش در خصوص مساوات و عدالت اجتماعی است.در کتاب قرار داد اجتماعی پایه های حکومت دموکراسی را طرحریزی می کند و زمینه ساز انقلاب فرانسه می شود ؛ و در همین کتاب است که گفته است برتری همواره از آن ملت است و نه حکومت.

کتاب اعترافات همراه با دیگر مکتوباتش شالوده مکتب رومانتیسم قرن هجده را شکل داده و بر رمانتیکهای آن عصر و نیز بعدها بر هنرمندان قرن نوزده تاثیری سودمند داشت.اثر مشهور روسو در امر تعلیم و تربیت ، کتاب امیل است که گفته اند نسل دوره اول انقلاب فرانسه را پرورش داده است و دستمایه ای شده است برای اصلاحات اخلاقی - تربیتی نسلهای بعد که ماییم و نسل ما...

روسو در کتاب امیل لزوم محدود کردن ذهنیات نوجوان به حسیات را توجیه می‌کند: از آن جایی که هدف شکل‌دادن موجودی عقلگراست تربیت به وسیله پیش‌بینی نتایج به دست آمدنی از ایجاد اثرات افراطی اجتناب خواهد کرد. این اثرات خطرناک شکل غیرطبیعی اخلاقی را که به صورت رفتاری غیرفعال و ریاکارانه درمی‌آید می‌گیرند. در مجموع باید اجتناب کرد که نوجوان عادت کند که از روی تحمیل کردن و منفعت‌جویی رفتار کند. در تربیتی که روسو از آن دفاع می‌کند باید پیشرفت طبیعی نوجوان را مورد توجه قرار داد. تعلیم صحیح عبارت است از تشخیص انگیزه‌هایی که به صورت طبیعی ایجاد می‌شوند.

به منظور آن که تأثیر تربیتی نوجوان مثبت باشد، باید به مبانی تعلیمی مرتبط با اعمال قدرت قانونی پرداخت. این مسئله به یافتن اصول تعلیمی انسان و ساختن مدل تئوری تربیتی ایده‌آل مربوط است. در انتقاد به روش اجتناب از اثرات زیاده‌خواهی اعمال قدرت یعنی آشوبگری نوجوان، روسو پاسخ می‌دهد برای شکل‌دادن فردی با اشتیاق به آزادی، باید ویژگی و ارزش نوجوانی را شناخت و از مقایسه با فرد بالغ اجتناب کرد. ایده روسو آن است که تربیت نوجوان نباید براساس تلقین ارزشهای اخلاقی، اعمال قدرت یا توقعات زیاد جامعه باشد وگرنه نوجوان از آنها دوری خواهد کرد. اگر هدف تربیت، شکل‌دادن شخص است،

نباید هدف و روش را با هم اشتباه گرفت تا نتیجه غیرطبیعی به دست نیاید. استدلال کردن با نوجوان دقیقاً معکوس کردن ترتیب طبیعی دریافت‌ها و شکل‌دادن فردی قابل قبول است. باید با افکار و احساسات نوجوان کنار آمد تا از تبدیل او به شخصی آشوب‌گر و حساب‌گر اجتناب کرد. طبق نظر روسو، تربیت نوجوان قبل از سن بلوغ نباید براساس اجبار، اطاعت و بی‌توجهی به اصول اجتماعی باشد. روسو بر این عقیده‌است که.....