تجربه و دانش هميشه حرف‌هاي جديدي براي ما دارند.از اين رو هرگز از نقد و ابطال هيچ نظري نهراسيم، كه علوم نظري از جمله روانشناسي و خودشناسي و عرفان همواره در معرض بازنمايي‌هاي نوظهور و غافل‌گير كننده است. انسان جستجو‌گر در هيچ منزلي توقف نمي‌كند كه نبض حيات در جوشش و كوشش و نوآوري است.

تأميل در خويشتن چرا دنبال خودشناسي مي رويم؟
چه چيزي را مي خواهيم بشناسيم؟
خود يعني چه؟
شناختن خود چه دردي از ما دوا مي كند؟
آيا در اين راه صادق هستيم، يا دنبال سرگرمي تازه اي مي گرديم؟

بنابراين بايد ابتدا، قبل از اين كه اين راه دشوار را آغاز كنيم، پاسخ اين پرسش ها را بدانيم، در غير اين صورت مدتي وقت خود را تلف مي كنيم! شايد هم سردرگمي بيش تري نصيب ما شود.

مباحثي كه در اين كتاب آمده، هر چند به هم مربوط اند، ولي مي توان هر يك را جداگانه و به طور مستقل مطالعه كرد. در اين مباحث صحبت و سخن از خودشناسي است براي زندگي آرام تر و تعادل بيش تر و اين كه كم تر دچار عناد به خود شويم، كم تر خود را ملامت كنيم، كم تر به افسردگي مبتلا شويم. اين كه بتوانيم انتظارات را از خود كم كنيم، تفاهم بيش تري با اطرافيان مخصوصاً همسر خود داشته باشيم.

زمانه ما زمانه عقلانيت انتقادي و تحولي و استفاده ازتجربه گرايي و مشاهده ناب است. حواله به آينده ديگر ممكن نيست. من خارج ازتجربيات عيني و ملموس خويش چيزي ننوشته ام كه خواننده را به عالم هپروت ببرد و او را از زندگي روحي - رواني واقعي جدا كند و، از همه مهم تر، او در زندگي جا بماند! و مجال سبقت براي رندان زيرك، كه در آب و خاك ما فراوان اند، فراهم آيد. بيرون از عالم تجربه هرچه هست، در زندگي فانكشنال ما آن چنان تاثيري ندارد. مفت باختن در جهان امروز، يعني ورشكستگي دايم و هيچ كس به استقبال ورشكستگي نمي رود و نبايد برود؛ مگر اينكه ذهن او را خواب كرده باشند كه اين كتاب، كتاب بيداري و هوشياري است.

زندگي ارزشي را با هزاران ترفند در برابر چشمان مشتاق ما به نمايش گذاشته است!رهايي براي ما معما شده است. رهايي معما نيست، حقيقتي است كه هر لحظه مي توانيم آن را لمس كنيم. درك اين واقعيت كه رهايي در خود ماست و نبايد آن را از بيرون جستجو كنيم، بي ترديد ما را با تامل و تعمق وا مي دارد. نه تعمقي كه بخواهيم به كمك فكر و انديشه راه را براي وصول به آزادي و رهايي باز كنيم.